Tracking. Czar dnia

[Gloinnen]

Kamienie w wodę. Jeden w prawo, drugi w lewo.
Tak, tak.
Nie, nie.
Kręgi szybko rozbiegają się, jak zaklęte
po płynnym
szkle.

Nadzieja w pakiecie odnawialnym
pozwala zawsze zajść zbyt daleko.
Do załamania rąk,
światła.

Zamykam dzień
od frontu, trzaskam drzwiami
i tłukę żarówki. Tylko boczne wejście
pozostaje wciąż otwarte
między pustymi frazami. Wciąż nie zrosło się
w ciemną linię zaciśniętych ust.

Ostatnia wróżba
raczej na nie.

Odtąd cudza myśl,
przyjęta bez dobrodziejstwa,
poprowadzi przez doświadczalne poletko
przetrącone dłonie.



____________________
Glo.

[Berele]

Zawód, rozczarowanie opisywane tym razem beznamiętnie i z rezygnacją. Są jednak pewne oznaki nadziei i jakiś sens życia. Dobra ostatnia zwrotka.

[Gloinnen]

Zgadzam się z Tobą, Berele. Strzał w dziesiątkę, a ostatnia zwrotka mówi o jedynej rzeczy, którą jeszcze peel może zrobić.

[atoja]

Hej Glo
i znowu czytam tak mocny w emocje wiersz...i trudno jest mi je "zebrać do kupy"
ponieważ czuję rozwarstwienie i ciary Ale to cała Ty ...

[anastazja]

Odtąd cudza myśl,
poprowadzi przez doświadczalne poletko
przetrącone dłonie.

- tak sobie czytam. Uderza, w czułą strunę.

[eka]

Tracking jako śledzenie tropów, czy może raczej składanie tekstu, czar zmniejszania odstępów między kamieniami rzucanymi w wodę?
Wzbudzone kręgi mają szansę się przeniknąć, właśnie rozbiegając od środka uderzenia. Na tak i w nie.

jak zaklęte
po płynnym
szkle.

Piękne obrazowanie. Pakiet odnawialny w 2. zwrotce zbyt stylistycznie odmienny i niestety zabija urok tego porównania.
Ale światełko nadziei jest, co z tego, że w pustych wersach, one jedne otwarte.
Zakończenie tajemnicze, bo wcześniej nie znalazłam odniesienia do cudzej myśli.

Odtąd cudza myśl,
przyjęta bez dobrodziejstwa,
poprowadzi przez doświadczalne poletko
przetrącone dłonie.

Czytam: doświadczalne poletko przetrąconych dłoni, ale wiem, że można i w tej składni, jednak czy między poletkiem a przetrąconymi nie powinien pojawić się myślnik albo przecinek?

[Gloinnen]

Dziękuję wszystkim.


Eko, pomyślę jeszcze nad ostatnią strofą.

"Odtąd cudza myśl,
przyjęta bez dobrodziejstwa,
poprowadzi przetrącone dłonie
przez moje maleńkie doświadczalne poletko."

Nie lubię tłumaczyć swoich tekstów, ale zdradzę, że w końcówce chodziło mi o kontynuację pewnej spuścizny. Tylko to pozostało peelce.

Pozdrawiam,


Glo.

[eka]

Teraz lepiej rozumiem.

[Alek Osiński]

Tak, tak.
Nie, nie.

Czy to nawiązanie do słów ewangelii - Niech wasza mowa będzie tak tak
nie nie, a co ponadto do złego pochodzi" ?

Rozumiem intencję, ale tak naprawdę trudno odnieść sensownie
tę analogię do jakiejkolwiek sytuacji życiowej.Jezus powiedział także
"niech umarli grzebią swoich umarłych" w stosunku do ucznia,
który prosił o czas na pochowanie zmarłego ojca, zanim się do niego
dołączy, co stoi w jawnej sprzeczności z czcij ojca swego i matkę swoją,
a także odrzucał swoją rodzinę, twierdząc, że jej nie zna.

To bardzo ortodoksyjne gesty, być może uzasadnione posłannictwem,
ale jednak bardzo kontrowersyjne, co jednak nie umniejsza j
poetyckiej wadze strofy...

Nadzieja w pakiecie odnawialnym
pozwala zawsze zajść zbyt daleko.
Do załamania rąk,
światła.

trochę mi jednak zgrzyta na przełomie zdań,
czytam bardziej "pozytywistycznie"

Odnawialna nadzieja
pozwala zajść dalej
niż załamanie rąk,
światła.

Zamykam dzień
od frontu, trzaskam drzwiami
i tłukę żarówki. Tylko boczne wejście
pozostaje wciąż otwarte
między pustymi frazami. Wciąż nie zrosło się
w ciemną linię zaciśniętych ust.

czuje się tutaj zawód, faktycznie, ta metaforyczna
furtka z boku nie będzie w stanie ucieleśnić bliskości,
to tylko atrapa?

nie wiem czy dobrze rozumiem...

Odtąd cudza myśl,
przyjęta bez dobrodziejstwa,
poprowadzi przez doświadczalne poletko
przetrącone dłonie.

dobra strofa, ale czemu te dłonie są właściwie przetrącone,
czy to wina tych kamiennych, czyichś rąk z poprzedniego wiersza?

a może tylko złudne wrażenie, albo inna faktura materiału, z którym dłonie
się stykają sprawia takie wrażenie?

Dziękuję za ciekawe czytanie

[Gloinnen]

Czy to nawiązanie do słów ewangelii - Niech wasza mowa będzie tak tak
nie nie, a co ponadto do złego pochodzi" ?

To bardzo ortodoksyjne gesty,

Doskonały trop, właśnie o tę ortodoksję mi chodziło.

Odnawialna nadzieja

Możliwe, że to lepiej brzmi, niż mój "pakiet", ale wydźwięk strofy nie może być inny. Na razie nie.

czuje się tutaj zawód, faktycznie, ta metaforyczna
furtka z boku nie będzie w stanie ucieleśnić bliskości,
to tylko atrapa?

nie wiem czy dobrze rozumiem...

Bardzo dobrze.

dobra strofa, ale czemu te dłonie są właściwie przetrącone,
czy to wina tych kamiennych, czyichś rąk z poprzedniego wiersza?

Dokładnie tak.

Dziękuję za czytanie.


Glo.