Baby – marsz!

[Miladora]

(wg Majakowskiego)

Wysuwajmy się, baby, do przodu,
zanim chłopy nam wszystko zagarną!
Stwórzmy babską już ligę narodów,
żeby przyszłość nie stała się czarną
dziurą, która nas w końcu pochłonie.
Naprzód, baby, to jeszcze nie koniec,
no bo kto nie ma głów od parady?
Baby!
Baby!
Baby!

Chłop od wieków panoszy się w rządzie,
przywilejów i łask nienażarty,
no i chrzani nam wszystko gruntownie.
Zęby szczerzy historia, choć karty
ciągle jeszcze nierówno rozdaje.
Więc mówimy: Panowie, bez jajec!
My tu ład wprowadzimy jak złoto:
Chłopom!
Chłopom!
Chłopom!

Dziady w gary, a baby do steru!
Zobaczycie, jak sprawy ułożyć,
żeby sobie wzajemnie nie szkodzić.
Jak uniknąć parszywych numerów,
które dziady wciąż zwykły wykręcać.
Babo, startuj więc na prezydenta!
A dla chłopów ta rada najlepsza:
Spieprzać!
Spieprzać!
Spieprzać!

[skaranie boskie]

Cóż za przejaw babskiego szowinizmu!
Baba na prezydenta?
I co? Mielibyśmy prezydenta wszystkich garkotłuków?
Przecież nasz język nawet nie przewiduje rodzaju żeńskiego dla takiej funkcji.

Ale parodia - paluszki lizać.

[Miladora]

To parodia szowinizmu, Skarańku.
Ale jak co, to damski prezydent może nosić miano "Pani Prezydencja".

[Bonifacio Sieczepia]

A dla chłopów to pomysł najlepszy:
Pieprzyć!
Pieprzyć!
Pieprzyć!




Ps. Nutki by się przydały!

[Miladora]

Rozbawiłeś mnie, Bonifacjuszku.
A może byś tak napisał contrafactum do tego?
To forma wiersza, która bazuje na tych samych rymach, ale ma przeciwstawną treść.
Co Ty na to?

Zdrowie