szyba

[coobus]

czas burzy minął
chmury odpłynęły
patrzę przez ciebie
jak przez mętną szybę
na której deszcze
kroplami słonymi
nanoszą smutek
i ślady rozmyte
 
za tobą ciemność
co zwątpieniem wzrasta
i utracona
beztroska kałuży
 
przede mną szyba
pozbawiona światła
i deszcz na twarzy
w dalekiej podróży

[eka]

Bohaterka - mówisz, że jej jaźń, jej życie... czytelne wszystko, odsłoniła story prowadzące do wnętrza, ale tam już i tak nie ma nic oprócz stającej za nią (szybą) ciemności i śladu po burzy - deszcz po niej, deszcz i czerń bez światła.
Klimatyczny wiersz.

przede mną szyba
pozbawiona światła
i deszcz na twarzy
w dalekiej podróży

To najcelniej ujęte.

[Leon Gutner]

I deszcz i krople i mokrość i wilgoć i taka poetyka - wszystko bliskie Leonowi .
Dlatego po raz kolejny jestem pełen uznania dla ciebie Coobi za solidną dawkę tego co tak lubię .

Z uznaniem L.G.

[Ewa Włodek]

szyba rozdziela oboje peeli, szyba, która niby "otwiera" nas na to, co "za szybą", a tak na prawdę - może być przeszkoda nie do przebycia. Jak ściana, ale jakby - gorzej, bo ściana nie pozwala widzieć tego, co za nią jest, więc i nie szkoda tego "raju utraconego", bo co z oczu, i tak dalej. A szyba - cóż, widzisz, a nie możesz wejść...
Taka mi się refleksja nasunęła przy lekturze, Coob...

pozdrawiam najcieplej...
Ewa

[lczerwosz]

Szyba. Może być ekran telewizyjny, komputerowy. Może być inne medium komunikacyjne, niewizyjne, np. dźwiękowe - telefon, albo jeszcze zimniejsze - komunikator, mail.
To jeszcze dalej sprawę uogólniając - interface - międzymordzie. Pośrednik technologiczny, granica.
Czy taką granicą może być odległość lub czas. Patrzymy w wyobraźni, doznajemy emocji od zapamiętanych wrażeń. To już zupełnie off-line w odróżnieniu od kontaktu on-line.
Gruba szyba zapobiega najsilniejszej z form więzi, jaką jest dotykanie, bliski oddech, bezpośrednie ciepło, wilgoć. Ale nie tylko szyba.
Wierszem otworzyłeś przestrzeń, problematykę.

[iTuiTam]

...
patrzę przez ciebie
jak przez grubą szybę
...

Coobus'iu, tylko się nie obraź, co?
Wyobraziłam sobie bohaterkę jako gruuuubą szybę i czar się... rozchichotał

Poza tym dużo Twojej liryki, nastrojów jakie potrafisz pokazać.

[coobus]

Eka, Ewa, Leo, Leszek

Wyobraziłam sobie bohaterkę jako gruuuubą szybę i czar się... rozchichotał

A wiesz co, Elu... masz rację. To słowo grubą jest nietrafione. Oddaje sens postępującej przezroczystości tej drugiej strony, z którą traci się kontakt, ale słowo "grubą" zgrzyta. Swoją drogą, gruba może przepuszczać pełny obraz, a w wierszu chodzi o to, że obraz się rozmywa. Potrząsnęłaś... już myślę. Już zmieniam. I dziękuję.

[iTuiTam]

Eka, Ewa, Leo, Leszek

Wyobraziłam sobie bohaterkę jako gruuuubą szybę i czar się... rozchichotał

A wiesz co, Elu... masz rację. To słowo grubą jest nietrafione. Oddaje sens postępującej przezroczystości tej drugiej strony, z którą traci się kontakt, ale słowo "grubą" zgrzyta. Swoją drogą, gruba może przepuszczać pełny obraz, a w wierszu chodzi o to, że obraz się rozmywa. Potrząsnęłaś... już myślę. Już zmieniam. I dziękuję.

Mam nadzieję, że się naprawdę nie obraziłeś.
Rozumiałam od początku Twoje intencje, ale skojarzenie zwyciężyło.

[coobus]

Mam nadzieję, że się naprawdę nie obraziłeś.

Nie ma obawy. Nie było w tym nic obraźliwego. Sam się uśmiechnąłem. I jeszcze raz dzięki.

[anastazja]

przede mną szyba
pozbawiona światła
i deszcz na twarzy
w dalekiej podróży

- mocne. Pozbawia złudzeń, co do drugiej osoby. Ileż to szyb bywa...

Jak zawsze z lubością Coob. Pozdrawiam.