Żal byłoby się z nią rozstawać, tym bardziej, że ten złocisty listek do złudzenia przypomniał mi stareńką i ulubioną broszkę mojej Babci (wg tradycji przekazywaną od pokoleń najstarszej wnuczce, niestety to nie ja), a co za tym idzie cudne okruchy wspomnień. Czyli, zarówno broszka, jak i te wspomnienia są dla mnie ważniejsze
od doskonalenia tej miniaturki 
iTuiTam i eka miło mi, że tak troskliwie oraz z czułością pochyliłyście się nad tym "maleństwem"
Invio tanti cordiali saluti per Voi, forte abbaccio e anche auguro buona notte (broszka miała rodowód włoski, czyli nie mogłam inaczej)
Lucile
zrobiłam miejsce na ramieniu.
