Podwieczorek

[Toyer]

Drzewka kilkusetletnie
cicho szeleszczą
pod nogami
pełne miłości
pozłacanych listków
zadęła wichura jesienna

piękny dzionek
na podwieczorek
więc zjadam niewidzialną
słodką bułeczkę
oddając cześć
jej śmietankowym wnętrznościom

[Alek Osiński]

jakieś łaknienie przeradzające wnętrze
w jamę chłonąco-trawiącą jest tu obecne,
co w rezultacie tworzy z nas formę
przytwierdzonego do rafy ukwiału... być może
to wszystko jednak tylko, żeby ułatwić narodziny piękna...

[anastazja]

Dlaczego w okruchach? Nie jest takim okruchem? Przenieść?

[Liliana]

okruch to nie jest, fakt,

kilkusetletnie chyba,

pozdrawiam

[Toyer]

Dla mnie wszystkie wiersze poniżej 2 strof to okruchy:D No ale ja sie nie znam za bardzo i jak tak uważacie to można przenieść:)