Klucz seryjny

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Przypadkowo wpadł mi w dłoń
kluczyk do mojego wnętrza,
bo wcale nie planowałem pisać tych wierszyków.
Miało być opowiadanko,
no a wyszedł wiersz, gdyż niby z nim mniej pracy.

Przyszło trochę zmian,
bo ten kluczyk sam otworzył skrzynię
w której były wszystkie moje przeżycia
zbyt nieśmiałe na to, aby gadać z ludźmi.

Ciągle ten sam klucz
otwiera mi nowe rozdziały życia,
ale nadal go gubię,
a wtedy znów się świat zamyka.

Ten klucz ma kilka imion,
które zawsze są połączone.
Bez nich ciężko wyjść do człowieka:
otwartość, odwaga, optymizm.

[anastazja]

Miało być opowiadanie
wyszedł wiersz, niby z nim mniej pracy.

Przyciąć i nie zdrabniać, co Ty na to, Tomaszu.

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Chodzenie na skróty w poezji nie jest złe . Ale zdrabniać lubię, taki mam styl bycia .

[Hosanna]

wpadł mi w dłoń kluczyk do mojego wnętrza
przyszło trochę zmian bo ten kluczyk sam
otworzył skrzynię w której były wszystkie moje przeżycia
zbyt nieśmiałe na to, aby gadać z ludźmi

ten sam klucz otwiera wciąż nowe rozdziały życia
gdy go gubię świat się znów zamyka
czekam
ma kilka imion co się razem łączą
bez nich ciężko wyjść do człowieka
otwartość, odwaga, optymizm



można jeszcze zrobić aby w wierszu było mniej zbędnej prozy
idea bardzo pozytywna

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Tak też fajnie