spadamy

[eka]

Tylko wiesz... to spadamy dotyczy naszej fizyczności, ale czy dwie pamięci - ciała bez masy, przeobrażone w pamięć chmury, mogą podlegać grawitacji? Czy ona, pamięć, może spaść z horyzontu zdarzeń?

--------------
Dzięki, to miłe co prawisz. I vice versa.

[alchemik]

Eka, nawet światło podlega grawitacji.
Oczywiście odpowiednio silnych mas.,
A przecież tak naprawdę to tylko informacja.
Oczywiście kwestia gęstości.
To tak jak nasze wiersze.
Jedne spadają ku obiektom, inne nie.
Pytanie na czym polega ta magiczna gęstość informacji.
No przecież nie na upakowaniu obok siebie zer i jedynek.
Tylko na tym, żeby miały sens.

Próbowałaś kiedyś ważyć książki?
Ale nie tą wagą grawitacyjną.
Tylko tą wagą umysłu.

Jasne, że tak, więc rozumiesz.

[eka]

Ktoś tam kiedyś policzył, że ciała zaraz po śmierci stają się lżejsze o 16g, waga duszy.
Mnie chodzi o to, czy informacje są nieśmiertelne, a więc do odtworzenia.
Ich kwantowe ślady. Zapis - gęstość. Rola pamięci bytu w jego trwaniu. I rozwoju.
I czy taka wszechświatowa pamięć może się skasować.
http://www.osme-pietro.pl/proza-poetyck ... 14152.html

[anastazja]

Ładny obraz eko.

[eka]

- dla Ciebie.

[Gloinnen]

gdy zabrakło linii horyzontu
oceanem i niebem
schodzimy się w chmurze

jesteśmy jej pamięcią
głębokich deszczy

Bez "linii"... Horyzont z definicji oznacza granicę.

Wyrzuciłabym też "głębokich deszczy". Dopowiada za dużo. Zastanowiłabym się też nad "oceanem i niebem", z tych samych powodów.

gdy zabrakło horyzontu
schodzimy się w chmurze

jesteśmy jej pamięcią

Tak to widzę.

Pozdrawiam,


Glo.

[eka]

Minimalistka.

Dzięki.

[Gloinnen]

Minimalistka.

Noooo...

[eka]

Za późno, nie uwierzę.

Podoba mi się, a to przecież najważniejsze.
a masz:

[Gloinnen]