warkocze z księżycowego blasku (mroczny blues)

[alchemik]

w ogrodzie nocy tej czarnej dziwki
przechadzam się
w ogrodzie nocy gdy mrok zapada
umiera dzień

tak ciemną duszę mam
że nawet w mroku rzucam cień
w czarnych ramionach na ciemnej piersi
spoczywać chcę

rwać czarne kwiaty
i nocnym ptakom pióra rwać
z nocą się kochać i noc rozbierać
z wszystkich gwiazd

ty ciemną duszę masz
choć księżyc w mroku srebrzy cię
i tylko z jego blasku warkocze
splatać chcę

w ogrodzie światła w promieniach słońca
budzę się
w ogrodzie nieba chodzą anioły
nudno mi jest

anioły słodką mają twarz
jednak absyntu wolę smak
bo piekło chyba bardziej
pociąga mnie

J.E.S.

[oskari valtteri]

nie wiem czy zamierzone ale tak jakoś bałaganiarsko, co do formy i treści.
no i przesyt ja:
- raźniej mi jest, spoczywać chcę, splatać chcę, nudno mi jest, ciągnie mnie - to tylko z ostatnich wersów.
nie kupiłem, mimo że blues.

[alchemik]

Dzięki za odwiedziny, oskari.
Czym prędzej wyeliminowałem część wskazanych przez ciebie usterek.
Jak to dobrze, gdy ktoś rzuci okiem z zewnątrz.
Tak chyba lepiej.