Tańce

[Marcin Sztelak]

Na horyzoncie płoną obietnice zachodząc
za tępe krawędzie.

Ostrożnie: tu spełniają marzenia,
a na marginesach można się z nim pokłócić.
Albo obciążyć winą, bo przecież podobieństwo,
poczęcia i inne obrazy.

Mimo wszystko zgrabny ukłon – zaczynamy w parach,
niekoniecznie dopasowanych. Wciąż mylimy kroki
zerkając na bufet, licząc na przejaśnienia.

W głowie lub mrocznych kątach, gdzie czasami
podpieramy ściany. Mówią – za karę, możliwe jednak,
że przez czysty przypadek.

Pokuta z zesztywniałym karkiem, od nadmiaru
wrażeń drżą kolana, ale nikt nie uklęknie.
Szczególnie w mocno wykrochmalonych przebraniach
– jak karnawał to karnawał.

Na horyzoncie wychodzi spoza tępych krawędzi.
Obietnica, choć być może tylko przestroga.

[Alek Osiński]

"obietnica, choć być może tylko przestroga" - pociągnięte do końca - przekonuje:)

[anastazja]

ładna klamra i dobry wiersz. Ale to już wiesz. Pozdrawiam