żyć to także płonąć

[żakote]

światło zawłaszczyło wszystko

nie widzę żadnego cienia
by stulić się w jego zakątek

w setkach jasnych poranków
słońce tyle razy wschodzi

że

widzę już tylko ogień
który wypalił kamień

moje ciało na skórze dnia

[coobus]

płonąć
to także umierać
w słońcu
które wypala nawet kamień

To tak przy okazji czytania wiersza. Za który

[alchemik]

W rzeczy samej żyć to spalać się się do końca, aż pozostaną po nas popioły i węgielki.
A od intensywności płomienia zależy jakość życia.

A może w tym popiele znajdzie się i świetlisty dyjament?

[she]

Hej Żakote:)
Szczerze powiedziawszy, to ja widzę tutaj bardzo dobrą bazę na miniaturę 4-5 wersową. Czytam i myślę, że warto byłoby jeszcze pomyśleć i tę niezbyt obszerną formę jeszcze wycisnąć tak, aby został sam ogień
Moc, bez zbędnych słów.
Pozdrowienia:)

[żakote]

Nie dam rady więcej wycisnąć z żywiołu będącego metaforyką ognia.
Zrobiłem wszystko, żeby uniknąć zbędnych słów.
Dzięki za komentarze coobusie, alchemiku i she.

[alchemik]

Co ty nie powiesz, Żakote?

Nawet nie wiesz co można wycisnąc z ognia.

Brrr! Z ognia się nie wyciska.

On jest w nas.
Kocham ogień, to mój zywioł.
Choć nie wiem, czy on mnie kocha.
Naznaczył mnie kilkakrotnie bliznami i na duszy i na ciele.

A ja wciąż go kocham, tak jak te rude płomieniste, a zwłaszcza jedną z nich.

O wierszu

Odblokowałbym go

Patrz



światło zawłaszczyło wszystko

nie widzę żadnego cienia
by stulić się w jego zakątek

w setkach jasnych poranków
słońce tyle razy wschodzi

że

widzę już tylko ogień
który wypalił kamień

moje ciało na skórze dnia


Post Zamieszczono: 12 gru 2014, 16:28

[anastazja]

W rzeczy samej, wiersz dobry - żakote
Podoba mi się zapis Alchemika.
Pozdrawiam.

[iTuiTam]

światło zawłaszczyło wszystko
... widzę już tylko ogień
który wypalił kamień
moje ciało na skórze dnia

Za dużo światła, to też niedobrze, można oślepnąć, albo się zgubić w jasności.

Ostatnia metafora: perełkowa.

[żakote]

Co do wyciśnięcia z ognia, to jest formuła i ekspresja języka.
Twoja forma, alchemiku, podoba mi się, ale moja nie jest zablokowana, tylko zwarta.

Anastazjo, iTuiTam, dziękuję wam za komentarze.

[alchemik]

No wlaśnie zwarta, co mi się kojarzy (wybacz mi moje dziwne poczucie humoru) ze zwieraczem.
Przpuszcza klocki, sraczkę płynącą, lecz bolesną, albo wiersze.

Nie myślałeś pewno, że tak można deprecjonować poezję.

No to się ze mną zapoznaj.

Ja tu jeszcze jestem nieaktywny, bowiem mam obowiązki na innym portalu.

Niemniej, cholera, jak ostatnio czepia się mnie to słowo.
Zamiast niemniej jednak.
Jednak twój wiersz jast ciut za zwarty.
Ale ładny, cholera jasna.

Nawet więcej.

A ja ci daję dobre rady.
A trochę się na tym znam.