walc nocnych tramwajów

[alchemik]

z zapętlonych rozstajów płyną nocne tramwaje
wydzwaniają melodię
to walc

gdy do do tańca mnie proszą wgryzam się w ciemne moce
zagłębiając się w srebro
i mrok

księżyc niby latarnia sny srebrzyste uwalnia
tutaj można cię spotkać
nie raz

wczoraj miękka jak kotka dzisiaj wciąż jeszcze słodka
nie rozdajesz miłości
chcesz - płać

a w zaułku przechodzień skrada się niczym złodziej
i strzęp mroku przesłonił
mu twarz

rtęcią brzytwa skapuje gdy księżycem filuje
może rtęcią a może
też krwią

uwierz nie chcesz go spotkać więc uciekaj stąd kotko
on w piwnicy trofea
swe ma

niedaleko w kartonie humpty dumpty wciąż drzemie
bo wszak nie ma jak własny
mieć dom

trzej amigos w potrzebie w butelkowej zalewie
treść wyssali i gryzą
już szkło

gdzieś w wieczności za murem pogrążeni w sny bure
kumple trzech muszkieterów
piach żrą

w okno zagląda cisza w walcu wagon kołysze
a ta cisza za oknem
aż łka

pędzi nocnym tramwajem pisze wiersz na kolanie
zagubiony pasażer
to ja

J.E.S.

[Leon Gutner]

Lubię taką formę i spodobała mi się wpisana w nią historia .

Z przyjemnością L.G.

[Gloinnen]

A to jest dobry tekst na piosenkę.

[alchemik]

Tekst jest stylizowany na piosenkę, być może nawet na walc.
Przynajmniej starałem się.
A poczucie rytmu mam.
Swoje teksty, i inne czytam na glos.
Zawsze.

Czyli twoje też, Glo.
Nawet nie wiesz jakie czerpię z tego zadowolenie.

Podobno dobrze recytuję i mam ładny głos.

To nie moje opinie, tylko tych, którym przekazałem wiersze w postaci audio.

Ale przecież nie chodzi o rytm, tylko o tekst omiatający zaułki nocnego miasta.

To jeden z moich wierszy, które mi samemu się podobają.
W takim prostym wierszu zakląłem noc wielkiego miasta i magię ciemności.
Ciekawe, że w tramwaju.

Mam jeszcze jeden tramwajowy wiersz.
I również ten podoba mi się bardzo, co się rzadko zdarza jeżeli chodzi o własne utwory.

Mam nadzieję, że czytałaś Mgielne tramwaje, wiersz, w którym zastosowałem wymyślony przez siebie układ rymów.

Ale oczywiście i tam, nie o rymy i rytm chodzi, tylko o klimat wiersza.

No, dosyć tej autoreklamy.

Tak jak mówiłem wcześniej w innym poście, zdarzają mi się perełki w tej mierzwie.
A więc może, jest dla mnie nadzieja.

W sumie, piszę dopiero od jakichś dwóch lat.

Uczę się szybko.

Potrzebuję tylko takich komentarzy jak twoje.
Rzetelnych, fachowych i jednocześnie zagłębiających się w poetycką treść nadając kierunek poezji zastanej.

J.E.S.