skała

[coobus]

niby skała
a jednak żyje

proszę podaj
podaj mi dłoń
pomóż wspiąć się
po chmury niczyje
w skamieniałych objęciach
mnie schroń

podłóż stopnie
pod stopy zmęczone
wyostrz dla mnie szczyt
jak dla ptaka
granitową nałóż koronę
bym się ugiął
zadumał
zapłakał

odsłoń dla mnie
źródło gorące
szczelinami powitaj
w pokorze

niby skała
a jednak żyje
z sercem kruchym choć twardym
jak orzech

[Leon Gutner]

Mnie rozkładasz Coobi na części z każdym kolejnym
Niby to tylko wiersze - ale akurat dla Leona to AŻ wiersze .

Z uznaniem L.G.

[coobus]

Dzięki, Leo .

[misza]

Piękny wiersz.

Przypomniał mi się "Kamyk" Herberta

"Kamyk jest stworzeniem
doskonałym
równym samemu sobie
pilnujący swych granic

wypełniony dokładnie
kamiennym sensem /.../"

Serdecznie pozdrawiam

[coobus]

Dzięki, Misza. I za ten "Kamyk" szlachetny również.

[anastazja]

odsłoń dla mnie
źródło gorące
szczelinami powitaj
w pokorze

Wyczuwam nutkę smutku. Masz wiele wierszy, które uderzają w czułą strunę. W drugim tomiku, jest ich wiele.
Pozdrawiam coobi.

[Staszek K.]

Nowicjusz nie ma prawa komentować, wybacz że jednak się ośmielę. Piękny w formie, niepokojący w treści. Podziwiam.

[iTuiTam]

Mój kamykowy głos w rozmowie:

http://www.osme-pietro.pl/okruchy-poety ... 16516.html

ten fragment naj- Coobus'iu

niby skała
a jednak żyje
z sercem kruchym choć twardym
jak orzech

[coobus]

Ana - dziękuję i pozdrawiam

Elu - wsłuchałem się w twój kamykowy głos. Lubię Cię słuchać - nie ukrywam

Staszku - być może o skałach wiesz więcej od wielu z nas. Tym bardziej dziękuję. Miło Cię poznać.

[Nicol]

Cudnie