Czekając na Godota to

[żakote]

zapytać jak się nazywa
co nie przyszło i nie przyjdzie
kogoś kto jest tym kimś
zarysem swojej postaci

mówisz nie widzisz mnie
twój język nie należy do ciebie
zostawia puste miejsce
i pyta: kto to taki

[Fałszerz komunikatów]

To chyba Platon twierdził, że co nienazwane, to nie istnieje w ludzkiej świadomości. I chyba właśnie na ten temat piszesz Myślę, że tu chodzi o wiernego, który się utożsamia z Panem Bogiem i prawdami, które nie zawsze są dla niego (wiernego) zrozumiałe

[żakote]

To jest refleksja nawiązująca do dramatu S. Becketta, która mówi o wysiłku poznawczym kogoś (Godot), kto odmieni los. To jedynie stawiane pytania i oczekiwanie, być może daremnie, jakiejś odpowiedzi.
Dzięki Fałszerzu za komentarz.

[Lucile]

Dobry wieczór żakote,

To jest refleksja nawiązująca do dramatu S. Becketta, która mówi o wysiłku poznawczym kogoś (Godot), kto odmieni los. To jedynie stawiane pytania i oczekiwanie, być może daremnie, jakiejś odpowiedzi.

tak, tak to własnie odebrałam, jednak w dramacie Becketta, oprócz Estragona i Vladimira codziennie i bezskutecznie czekających na jakąkolwiek odmianę (tytułowego Godota) - jest jeszcze Lucky - wyraźne (chociażby jego imię) upostaciowienie pierwiastka duchowego i - być może także - nadziei na lepszą przyszłość.

zapytać jak się nazywa
co nie przyszło i nie przyjdzie
kogoś kto jest tym kimś
zarysem swojej postaci

zatrzymał mnie Twój wiersz, refleksyjny, pełen znaków zapytania i ładnie "płynący"

Pozdrawiam już świątecznie
Lucile

[żakote]

Zamiast Godota przyszli Pozzo (karykatura pana) i Lucky (karykatura sługi), Pozzo jak dobrze pamiętam był hulaką, pił i bawił się, Lucky szczególnie głośno myślał, po czym odeszli w nieznane. Następnie wszystko się powtarza z pewnymi różnicami, Estragon i Vladimir wątpią w Godota, Pozzo ślepnie, Lucky staje się niemy, czyli ulega regresowi.
Pierwsza para to przyjaźń, druga to sadomasochizm.

Dzięki za komentarz.

[Lucile]

pełna zgoda

[emcek]

teatr absurdu jakby z Joyce,a, światem rządzą powtórzenia i przeciwieństwa...i coś co się nigdy nie wydarzy... a co nie wydarzy się w wierszu, może samookreślenie ,własna tożsamość która zatraca się w niechlujstwie