Skrępowanie

[Fałszerz komunikatów]

bożonarodzeniowe światło
rozlało się po kątach od sąsiadów
trąbią życzenia

odliczałam kolejne wieczerze
gdzie do objawienia
świątecznej odmiany
delirium tremens

miejsce przy stole
pozostawało puste

w wyjątkowym czasie
świętych nie można zastać
na żadnym cudzie

ojciec docierał po północnych wybaczeniach
cierpiący jak jezus
rozebrany do krzyża

[Gloinnen]

Pokazujesz mroczną stronę świąt. To, czego nie widać za oknem, udekorowanym świecącymi gwiazdkami. Dobry, oszczędny, pozbawiony nachalnego dydaktyzmu wiersz, wydobywający z ukrycia "nieświętość", dramatyzm ludzkich losów - tak bliski nieraz, jak przez ścianę, a jednak... nie mówimy o tym, spuszczamy oczy, przemilczamy - jak piszesz - kolejne wieczerze.

Rewelacyjna refleksja:

w wyjątkowym czasie
świętych nie można zastać
na żadnym cudzie

Sedno wiersza. Uderzasz celnie.

Pozdrawiam,


Glo.

[Fałszerz komunikatów]

Ojej, dziękuję za zaskakujący dla mnie komentarz!:)
Pozdrawiam świątecznie