egzo

[datura]

zimno i najciemniej

nie powinno się tak rozdzielać ciała
osierocać lęku

samotnieję

zawołaj mamę i znikaj

mama wie najlepiej
jak ogrzać delikatne piąstki
wygładzić sukienkę

chcę poczuć jej naiwną miękkość
ona nadal wierzy
(mrowienie pod palcami to oznaka życia)

poproś mamę
niech położy się obok
może zdołam uwierzyć w światło

tutaj jest tak zimno
ciemnieje

[Fałszerz komunikatów]

Enigmatyczny tekst - widzę umierającego peela, czyli dziecko zaraz po urodzeniu, nieobecną matkę i...kim może być ta trzecia osoba, która jest jakby przewodnikiem dla peela, albo chce nim być? Może jest to Pan Bóg? Moim zdaniem trudno się zorientować kto wypowiada się w wierszu, może stąd te problemy ze zrozumieniem tekstu

[datura]

Fałszerzu, dziekuję ogromnie za wizytę. Chciałam właśnie żeby było enihmatycznie, wszak sama śmierć jest pewnego rodzaju tajemnicą. Myślę, że ta trzecia osoba nie jest tutaj tak ważna, a może właśnie przez to niedpowiedzenieważna - zalży od interpretacji utworu.

[eka]

Daturo - szacun. Mrowienie miałam podczas czytania.
Szczególnie niesamowite:

zawołaj mamę i znikaj

Jest siła i bezbronność lęku w kolejnych słowach.
Pozbyłabym się tylko 5 wersu.
Byłby większy kontrast i zaskoczenie budowane na samotności w obecności śmierci.

[datura]

Dziękuję Ci bardzo Eko, takie słowa dodają motywacji do pisania

Masz rację, lepiej będzie brzmiało bez 5 wersu.