skrzydło nie do pary

[Nicol]

.


nie mogłeś wiedzieć patrząc w okno
że łza spłynęła na policzek
że usta chciały ciebie dotknąć
gdy kładłeś palce na klawisze

nie mogłeś poczuć że arytmia
pod buntem piersi grała solo
co chciałeś tą melodią wygrać ?
dlaczego wciąż te dźwięki kolą ?

w przedziwnym zbiegu kilku zdarzeń
przechera los oznaczył miejsce
żadna go chwila już nie wskaże
powtórzyć się nie zdoła więcej

nad światem kilka zim już przeszło
i choć uciekam od tych myśli
mocuję się z iluzją grzeszną
co przecież nigdy się nie wyśni

gdy śpisz przysiadam wyobraźnią
tuż przy oddechu na poduszce
i znów nie mogę długo zasnąć
dziwnie bezbronna w takiej pustce

czy wciąż pamiętasz tamtą chwilę ?
krótką jak wąski brzeg sonaty ...
do dzisiaj nie wiem co miał przynieść
ślad furtki w świat nietkniętych satyn


.

[Gloinnen]

Nostalgicznie, melancholijnie... ale jakoś za bardzo nostalgicznie i za bardzo melancholijnie. Może to wina aury, ale wiersz jakoś wydaje się rozmyty w wodzie deszczowej. Brakuje mu Twojego charakterystycznego pazura, wyrazistości, jakiejś myśli centralnej, którą mogłabyś szarpnąć, poruszyć odbiorcę, wybić z letargu. Z całości w pamięci zostaje tylko ostatni wers, z cieniem świeżości w metaforyce, reszta - poprawna, ale nic więcej.

Pozdrawiam,


Glo.

[Leon Gutner]

Leo zdecydowanie do pary z tymi wersami .

Z przyjemnością L.G.

[coobus]

Tęskne i nostalgiczne, to prawda, ale klimat wiersz nie jedno ma imię. Korzystamy z całej gamy klimatów. Przychodzi czas i chwila na takie. Ładny wiersz, Nicol. Obetrzyj łezkę, nos do góry. i się, tak jak czytający.

[Qń Który Pisze]

Tak to już jest... sztuką codziennej szarości jest wykorzystać niezwykłe chwile, które mijają bezpowrotnie ale mają siłę... ciężkiego porażenia zmysłów na resztę życia. To, jak skok Beamona w XXI wiek... 8.90.
Aż 23 lata czekał na pobicie i to zaledwie o 5 cm. I tak jest najlepszym drugim wynikiem na świecie. Podobnie jest z miłością. Pojawia się być może jeden raz i jest na ogół nie do pobicia, z tym, że rekordy stoją w miejscu, czego nie można powiedzieć o ludziach.
Zostają nam w duszy niezwykłe "igrzyska uczuć", które skutecznie mogą nas zatrzymać podczas "kolejnego bicia życiowego rekordu"... w sferze uczuć. Dodam, że udaje się to nielicznym. Pozostałym musi wystarczyć "uryczana" tęsknota.
Bardzo ładny zapis... pewnej niedokończonej sonaty, którą pamiętają we dwoje, jakby wiedzieli, że trudno będzie kiedykolwiek powtórzyć ten niezwykły skok... w serce

[Malwina]

Muzyka na dwa serca, był chyba taki tytuł "Dumka na dwa serca", dla mnie piękny wiersz, wyobrażam sobie tego "pianistę", jeśli grał na nastrojonym instrumencie...Ech!

[Nicol]

Si. Rozkołysał klawisze i serce ... ze nie wspomnę o wyobraźni przez wielkie i nieskończone W