Nie przeczytasz

[Gloinnen]

(To nie jest wiersz o bezdomnych zwierzątkach)

Przenoszę słowa, z miejsca na miejsce,
jak ślepe kocięta z sierścią jeszcze posklejaną
mlekiem. W żadnej pustce
nie znajdują schronienia, choć można
wypełniać bez końca pamięć
epizodami z szemranych wcieleń.
I nikt nie domyśli się za pazuchą zimowego miasta
zwierzęcych truchełek, zamarzniętych
na kość przy matce z przetrąconym karkiem.



____________________
Glo.

[Alek Osiński]

Koty, lekceważąc miejsca,
znajdują słowa w swoich przypadkowych legowiskach,
znaczy się, w docelowych predestynacjach,
znaczy się również, żeby było im możliwie dobrze,
to znaczy ktoś chciałby głaskać
w miarę możliwości pod włos...
a nawet czasem z włosem

i to jest dobre, ale dlaczego matka
z przetrąconym karkiem, skąd przemoc
"siła rzeczy" niczym, wydaje się,
do końca nie wymuszona?

[Gloinnen]

Alku, wczytaj się jeszcze raz uważnie w wiersz.

[lczerwosz]

To jest historia matki słów a może wierszy.
Nie może znaleźć sobie bezpiecznego miejsca, stale obrywa od życia. Do skutku. Jedynym majątkiem to dorobek wymyślonych treści, które umrą wraz z nią od zimna miasta (ludzi w końcu).

[Gloinnen]

[lczerwosz]

które umrą wraz z nią od zimna miasta

No, może coś zostanie po autorce z przełomu XX i XXI wieku ery po Chrystusie. Wtedy, gdy globalne ocieplenie zniosło wieczną zmarzlinę.

Pozostaje nie wyjaśniony tytuł. Nie przeczytasz zmarzniętych na kość słów?

[eka]

Czytelnika nie ma i nie będzie. Słowa wierszy ledwo powstałych, a już przez autora skreślonych.
Jak emocje niepotwierdzone oczekiwaną reakcją.

[januszek]

To jest historia matki słów a może wierszy. Nie może znaleźć sobie bezpiecznego miejsca, stale obrywa od życia. Do skutku. Jedynym majątkiem to dorobek wymyślonych treści, które umrą wraz z nią od zimna miasta (ludzi w końcu).

nie dziwi nic , bo świat 'stworzył' historię Matki Słowa, a może historię Matki wierszy Dobrej Nowiny i ... .
Nie może znaleźć sobie bezpiecznego miejsca, stale obrywa od życia. Do skutku. Jedynym majątkiem to dorobek wymyślonej treści [Nowego] Testamentu, które umrą wraz z nią od zimna miasta (ludzi w końcu).
nie dziwi nic, bo skorą Ją tak potraktowano [a mówiąc dokładniej wszyscy tak Ją potraktowaliśmy] to czy my możemy liczyć na większą łaskawość świata?
na pewno NIE!

ten świat stale zabija proroków.


i Twój wiersz "Nie przeczytasz" nie wnosi w tym aspekcie niczego nowego.

[Gloinnen]

Eka - bardzo celnie.

Wiesz, januszku, nie wszystko od razu trzeba sprowadzać do tak podniosłych kategorii. Peelka nie jest prorokiem, nie uzurpuje sobie takiego prawa, to już nadużycie interpretacyjne.

Wszystkim dziękuję za lekturę i komentarze.

Gorąca, mocna i czarna na to mroźne grudniowe popołudnie.

[Alek Osiński]

Alku, wczytaj się jeszcze raz uważnie w wiersz.

Wczytałem się. Faktycznie wczoraj byłem roztargniony, ale i tak
końcówka brzmi dziwnie - mocna, ale czy do końca uprawniona?

Matka słów i tak przecież zawsze przeżyje;)