Łaska

[witek kiejrys]

Nigdzie bezdusznej małości nie brakuje.
Nie wiem co gorsze: durny ksiądz, durny nauczyciel, durny lekarz czy durny policjant [jeszcze durny polityk]. Każdy z nich jest swoistym terapeutą, przewodnikiem, nauczycielem. Każdy w równym stopniu może być szkodnikiem.

Ważny temat, ale wiersz - choć krótki - ażeby był nośny, wymaga jeszcze pracy.

zastanawiam się, czy nie należy - dla jasności - zatytułować, po prostu: Łaska downa,
bo wg niektórych, stan ten jest Stanem Łaski.

Ogólnie, bardzo bardzo mi się podoba.

Pozdrawiam, witek

[Fałszerz komunikatów]

Witek, Ty przodowniku pracy
Dzięki za ciekawy komentarz z trafną oceną zachowań pewnych grup społecznych

[Lucile]

Fałszerzu, Glo...
z zainteresowaniem przeczytałam wymianę zdań pomiędzy Wami. Mnie również brak słów dla hipokryzji kleru (wiem, to nie może dotyczyć wszystkich księży) ale rzeczywiście ręce opadają i nie dziwi mnie wcale pustoszenie kościołów. Wiara nie polega na ślepym podporządkowaniu się - często niedouczonym o ciasnych, a czasami nawet wypatrzonych (by nie rzec zboczonych) poglądach - klechom, nieprawdaż
Dziękuję Fałszerzu za wiersz. Dobry i bardzo potrzebny

[Fałszerz komunikatów]

Z pewnością wszystko zależy od pilnej duszy, a nie umysłu I tacy pilni księża się zdarzają. W mojej parafii można takich znaleźć
Chyba najtrafniej, za pomocą jednego określenia, ujęłaś istotę problemu, którą chciałem zawrzeć w wierszu - ślepe podporządkowanie się

[eka]

Uczniowie moi, uczenniczki drogie,
ze szkół dla umysłowo niedorozwiniętych,
com wam uczył lat kilka, stracił nerwy swoje,
i wam niechaj poświęcę kilka wspomnień świętych.

Jurku, z buzią otwartą, dorosły głuptasie-
gdzie się teraz podziewasz, w jakim obcym tłumie -
czy ci znów dokuczają na pauzie i w klasie -
i kto twe smutne oczy nareszcie zrozumie.

Janko Kosiarska z rączkami sztywnymi,
z noskiem co się tak uparł, że został króciutki -
za oknem wiatr czerwcowy z pannami ładnymi -
a tobie kto daruje choć uśmiech malutki.

Pamiętasz tamta lekcję, gdym o niebie mówi,
te łzy co w okularach na religii stają -
właśnie o robotnikach myślałem z winnicy,
co wołali na dworze - nikt nas nie chce nająć.

Janku bez nogi prawej, z duszą pod rzęsami -
grubasku i jąkało - osowiały, niemy -
Zosiu coś wcześnie zmarła, aby nóżki krzywe
szybko okryć żałobnym cieniem chryzantemy.

Wojtku wiecznie płaczący i ty coś po sznurze
drapał się, by mi ukraść parasol, łobuzie -
Pawełku z wodą w głowie i ty niewdzięczniku
coś mi żaby położył na szkolnym dzienniku.

Czekam na was, najdrożsi, z każdą pierwszą gwiazdką -
ze srebrem betlejemskim co w pudełkach świeci -
z barankiem wielkanocnym. - Bez was świeczki gasną -
i nie ma życ dla kogo.
Ten od głupich dzieci.

Jan Twardowski


Jako dowód, że nie ma co uniwersalizować.
Dobry wiersz, Piotr.

[Fałszerz komunikatów]

Dziękuję za wiersz, cenię twórczość tego poety, nie tylko z powodu pewnego sentymentu.
Dziękuję, cieszę się, że sprostałem Twym oczekiwaniom

[Lucile]

Eko, Fałszerzu, ja również dziękuję Eko za przypomnienie twórczości księdza Jana Twardowskiego warto go czytać nie tylko od święta. Fałszerzowi za poruszenie tak trudnego tematu i ...udźwignięcie go

Serdeczności od Lucile

[Fałszerz komunikatów]

Tyle pochwał na głowę jednego grafomana, czyż nie za dużo?

[Lucile]

to tylko tak przy okazji ostatniej niedzieli 2014 roku

[Fałszerz komunikatów]

I wszystko jasne! Tadam!