wilija

[alchemik]

Witku, chociażby okruch na tym talerzu jednorazowym, albo i nie, po zdezynfekowaniu, byleby nie dobre słowo z kopem na drogę.
Fakt, pewnie też bym śmierdziela nie wpuścił na salony (nie mam salonów), ale obarczyłbym go workiem ciast i pieczeni (to na pewno).

Takie czasy.

A jednak.

Patrz w serce.

[ono]

aż mi głupio komentować twój wiesz alchemiku, bo możesz pomyslec sobie, że robię jakiś odwet. nie. nie, nie. po prostu zawsze komentuję wiersze tych co i moje wiersze komentują i...nie wazne bzy mi się komentarz spodobał czy też nie.
ja swoje komentarze piszę sercem i tak opisuje w komentarzu jak go odbieram

alchemiku. pierwsza część twojego wiesza , eo zwykłe opowiadanko/opis:

zmierzch zapadł
pierwsza gwiazda
po niej następne tysiąc

opłatek

na stołach dodatkowe
zawsze puste nakrycia

potem usiłujesz przejść w fazę wiersza , ale z różnym skutkiem ci sie to udaje, bo technika zapisu przeważa u ciebie nad duszą:

życzenia ociekające miodem

przed oknem na chwilę przystanął

chyba człowiek?

trudno rozpoznać
po sylwetce
bo palto gazetą wypchane

przez szybę zagląda łakomie

ręce ni stąd ni zowąd
wyciągane do zgody
przesłaniają mu widok
na przeznaczony dla niego

talerz

mimo , że ta cząstka jest dużo lepsza, ale....czekam , czytam i czekam na poezję i:

nim się nasyci,
pogonią go dobrym

słowem

a nad dachami anioł

zemdliło go
mógłbym przysiąc
od tej życzliwości dorocznej
skrzętnie ciułanej
i hurtowej

doczekałem się. poezji w tej cząstce - szczególne w pierwszej jej fazie bo sama końcówka wiersza już i u ciebie staje się komercyjna , bo praktycznie mogłeś zakonczyć wiesz na wersie trzecim od konca, bo właśnie trzy ostatnie wersy wskazują bardzo mocno, że w sumie nie chodziło ci o wiersz i poezję w nim , lecz chciałeś szybko zmierzyc do postawionej przez siebie tezy : " życzliwość na pokaz to komercja" . może i masz rację , ale po co aż rak długie pisanie by to wypowiedzieć.


pozdrawiam serdecznie.
kamil

Dodano -- 26 gru 2014, 16:22 --

Czarno na białym widać, że nasz narodowy wieszcz odnosi się do najdłuższego, prawego dopływu Niemna - rzeki, która przepływa przez Wilno. Drugą rzeką wileńską jest Wilejka, dopływ Wilii. od której nasze dawne kresowe miasto wzięło nazwę (to jedno z tłumaczeń etymologii nazwy Wilna). Wilija wywodzi się od słowiańskiego słowa wilat co oznaczało ciągle zmienianie kierunku, takie "meandrowanie", natomiast w w języku litewskim to - Neris, oznaczające to samo, czyli rzekę "nurtującą" w rożnych kierunkach. I niestety z wieczerzą wigilijną trudno to połączyć.
Owszem, w polskich gwarach do dzisiaj - wigilia (z łaciny - czuwanie) nazywana jest ; wilija, wiljo (to akurat z gwary góralskiej)

komentarz ten, z którym w pełni się zgadzam świadczy o twojej gaskonadzie, więc pozowanie na znawcę na nic się nie zda. więc cytat z G.B Shaw jest za to jak najbardziej wskazuje na to, że Panem Bernardem Shaw nigdy nie będziesz.



kamil

[Gloinnen]

aż mi głupio komentować twój wiesz alchemiku, bo możesz pomyslec sobie, że robię jakiś odwet. nie. nie, nie.

Jesteś inteligentny, to mam nadzieję, że zrozumiesz.

[lczerwosz]

Gremlinek

[Gloinnen]

To jest kot ze Shreka i wszyscy wiedzą, co oznacza.
Kropka.

[lczerwosz]

A taki tu podobny. Pomyliłem się, przeprraszam.

[ono]

kamil rousseau pisze:
aż mi głupio komentować twój wiesz alchemiku, bo możesz pomyslec sobie, że robię jakiś odwet. nie. nie, nie.


Obrazek

Jesteś inteligentny, to mam nadzieję, że zrozumiesz.

Dodano -- 29 gru 2014, 8:45 --

Gremlinek

[alchemik]

A ja się śmieję i wszystkich was kocham.

Nawet Francuzika.

A kot ze Shreka nawet mi imponuje.

Na pewno nie mam takiej skruszonej minki, jak gremlinek.

A SKĄD WIEDZIAŁAŚ, ŻE UWIELBIAM KOTY?

Choć nie obiecuję, że nie skomentuję wiersza Kamila.
Ale to przecież mi wolno?

Uważa mnie prawie za Gaskończyka.
Ja mógłbym powiedzieć, że Kaszub i pokazać mu czarne podniebienie.

Jednocześnie przyznaję, że może trochę pochopnie połączyłem nazwę rzeki w jezyku litewskim z nazwą czuwania pochodzącą z łaciny.
Znam trochę łacinę.
A to wszystko, dlatego że nie korzystam z googla, tylko zdaję się na jurkopedię.

[jaguar]

Niezły, Alchemiku. Bezdomny za oknem oblizujący się na myśl o wigilijnym stole - rekwizyt trochę oczywisty, jak pójście na łatwiznę, ale umiejętnie poprowadziłeś temat wokół niego. Wzruszyłam się