W drodze po spełnienie

[coobus]

Przeczuwasz coś jasnego w szarości głębokiej,
nakrywasz lęk skulony, by w kącie go schować.
Mapa dróg na jej dłoni już prawie gotowa,
byś w przypływie odwagi postawił tam stopę.
 
Na tej dłoni, na której znów osiada słowo
i oddech rykoszetem nadgarstek wybiela,
wsłuchujesz się w sekrety napotkanych szczelin,
w ich zwierzenia chwytane przez ciszę dębową.
 
Śledzisz szlaki przebyte, znaczone przez lata,
błądzisz palcem po skórze czytając zgrubienia.
Wylot bocznej uliczki zasklepiasz sumieniem.
Jedna mała obrączka a tyle zadrapań.
 
Pragnąc pełni dotyku, nie lekceważ przeczuć,
o które anioł z diabłem stale boje toczy.
Nakryj je własnym ciepłem, przechowaj do nocy,
naucz kroczyć w ciemności po spełnienie grzechu.

[Leon Gutner]

Zawsze napotykam i odkrywam jakieś sekrety w szczelinach twoich wersów Coobi .

Uwielbiam taką formę i takie nastroje .

Z podziwem niezmiennym L.G.

[Staszek K.]

Zbyt gruboskórny jestem ale:

Jedna mała obrączka a tyle zadrapań.

po spełnienie grzechu.

Czy to spełnienie faktycznie grzechem być musi?

[anastazja]

Wylot bocznej uliczki zasklepiasz sumieniem.
Jedna mała obrączka a tyle zadrapań.

- piękna fraza Coobi.
Wiersz adekwatny, na zakończenie roku Pozdrawiam serdecznie.

[Nicol]

Nooooo to .....Ciekawie się zrobiło przy tych zasklepieniach ... szczelinach i stopach ... Wiesz jak nastrojem na stroić ))

[eka]

Jedna mała obrączka a tyle zadrapań.

Wracam do tego wiersza. Jest... refleksyjnie niepokojący.
Bardzo na tak w moim odbiorze.

[coobus]

Pisałem ten wiersz na zadany temat konkursu. "Dłoń". I ta moja podana dłoń została podjęta, podniesiona do góry. Chyba dobrze się czuję w wierszach tematycznych, staję się z czasem wierszokletą rutyniarzem. Czymś w rodzaju rzemieślnika. Jeśli te wiersze docierają, czuję się wygrany

Czy to spełnienie faktycznie grzechem być musi?

Nie musi, na szczęście może.
Dziękuję za komentarze.

[Ewa Włodek]

Pragnąc pełni dotyku, nie lekceważ przeczuć,
o które anioł z diabłem stale boje toczy.
Nakryj je własnym ciepłem, przechowaj do nocy,
naucz kroczyć w ciemności po spełnienie grzechu.

no, tuś pięknie rzekł, Coob. Po Twojemu, subtelnie...

z Noworoczną serdecznością. Do Siego!
Ewa

[coobus]

z Noworoczną serdecznością. Do Siego!

Z noworoczną, Ewo. Odwzajemniam. Z apetytem na Twoją dalszą twórczość

[iTuiTam]

...
Pragnąc pełni dotyku, nie lekceważ przeczuć,
o które anioł z diabłem stale boje toczy.
Nakryj je własnym ciepłem, przechowaj do nocy,
naucz kroczyć w ciemności po spełnienie grzechu.

ujmij dłoń i poprowadź ciepłem

Ładna liryka, Coobus'iu.