Posnęli w miłości

[Ania12]

posnęli w miłości ona i on

posnęli w miłości i śpią

nic ich nie zbudzi

nawet dźwięk dzwonka weselnego

śpią.

posnęła w miłości ona
na widok jego oczu
co przebija blask Słońca

zasnął w miłości on
na widok jej ust
co podobne do Pereł

ona i on- posnęli w miłości

nie budź ich tylko

niech śpią na zawsze

żyją.

( inspiracja w księdze SYRYCADESA)

[januszek]

posnęli w miłości ona i on

posnęli w miłości i śpią

/ ... / -> moim zdaniem do wymiany

ona i on- posnęli w miłości - żyją

nie budź ich tylko

niech śpią

[lczerwosz]

Nie wiem, czy ten nie przegadany. Ten na pewno.
Myślę, co znaczy zasnąć w miłości. Posnąć, znaczy zasnąć w utrudzeniu, w oczekiwaniu albo w hołubieniu, jak niania przy dziecku.
Zasnęli, śpią, czyli nie ma z nimi kontaktu. Nic nie jest im potrzebne. Dla świata umarli. Żyją jedynie dla siebie.

[karolek]

Musisz dużo wierszy napisać, żeby oszlifować swój warsztat, korzystaj z rad i staraj się.

Pozdrawiam

[em_]

Trochę zbyt banalne, zwłaszcza te - usta podobne do pereł - ale myśl jest ładna (posneli w miłości ) tylko trzeba ją odpowiednio rozbudować.
Pozdrawiam

[Ania12]

jakbyś ją rozbudowała?

[em_]

Zostawiłabym tylko ten fragment do - dzwonka weselnego - resztę napisałabym od nowa.
Spróbuj wymyślić coś mniej infantylnego,
to może być naprawdę piękny wiersz.

[lczerwosz]

jakbyś modyfikowała wiersz, to dodaj nową wersję nad starą, oddziel jakąś kreską, wyjaśnieniem, aby było wiadomo o jakiej wersji dyskutowaliśmy wcześniej.

[Ania12]

a ja myślę że on już piękny jest ;-) mniej infantylny, co to znaczy wg Ciebie? zbyt prosty przekaz? widzisz..to ja pisałam ten wiersz i wiem co w nim się kryje. Wiem ja dużo jest znaczenia w zdaniu "co podobne do Pereł" to nie jest tylko pisanie, ale moje serce, dusza. Jestem otwarta na naukę chce mierzyć się z warsztatem szlifowaniem, ale dla mnie najważniejsze jest to co chce przekazać.

[lczerwosz]

Wiem ja dużo jest znaczenia w zdaniu "co podobne do Pereł" to nie jest tylko pisanie, ale moje serce, dusza.

No to jest problem każdego autora. On czuje, on ma swoje osobiste znaczenia kreślonych słów, zwrotów, można powiedzieć rekwizytów wiersza. Ale to on, autor to tylko rozumie Czasem ktoś jeszcze, wtedy wiersz jest zakodowany dla jednego na przykład adresata.
A tu trzeba wymyślić środki artystyczne jednocześnie czytelne dla większej liczby czytelników i jednocześnie oryginalne, niebanalne, a nie udziwnione. Gdzieś napisałem - nie mogą to być produkty jak z supermarketu, czyli powtarzalne w tysiącach sztuk, czyli masówka.

to ja pisałam ten wiersz i wiem co w nim się kryje

No jasne, że Ty. Ale, jak wyżej piszę, nie wystarczy aby autor wiedział, co sie w nim kryje, nie ona ma go tylko rozumieć. To nawet za wiele powiedziane, wiersz można czuć nie rozumiejąc wszystkiego. Całego sensu. Zawsze jest wiele warstw znaczeniowych, brzmieniowych, nastrojowych. Wystarczy odczytań niektóre z nich.

posnęli w miłości i śpią
nic ich nie zbudzi
nawet dźwięk dzwonka weselnego

tu jest pomysł
a potem są powtórzenia i wariacje na ten sam temat. Przecież wiadomo już, że posnęli. Więc dowiadujemy się już tylko o widoku oczu i ust. Jasne, czytam dalej ten nastrój. Wezwanie do nie budzenia z tego wynika, pozostawienia ich samych sobie. Jasne. Ale właśnie tu załamuje się nowe a zaczyna powielanie siebie. Napisałem, wariacje na temat. Właśnie. To już formalizm, inaczej napisane, co wiadomym. Albo trzeba nowy wątek, nową myśl wprowadzić, albo skrócić. Takie mam zdanie.