Anioł

[Anna Pagaj]

zakwitły róże

spokój
łatwo go zgubić
przyznać się
nie wiem
wielka odwaga

mały mniejszy
choć starszy
dojrzalszy
co powstał
gdy upadał

porzucił za progiem
pyszne ego
wyschnięta otarł łzę
usunął ślad niewidoczny

poczekał
zaopatrzył w odwagę
napełnił wiarą
tchnął nadzieję

pozostawił
róże

[Alek Osiński]

Anioły obecnie są raczej "na cenzurowanym" jeśli
chodzi o poezję, dlatego trzeba się kusić
o oryginalność, jeśli chce się je z powodzeniem
ożywiać...


łatwo go zgubić
jak spokój
przyznając
nie wiem

czym starszy tym mniejszy
i bardziej dojrzały
powstał bo upadł

porzucając za progiem
pyszne ego
usunął niewidoczny ślad
łzę przyschniętą

poczekaj jeszcze
odważnie
napełni wiarą
tchnie nadzieję
zostawiając jej róże

to swobodne "widzenie" Twojego wiersza Anno,
w ramach gry wyobraźni, może lubisz takie zabawy,
ale jeśli Cię to bulwersuje, to daj znać, a powstrzymam
się w przyszłości...

Pozdrawiam:)

[Anna Pagaj]

No cóż...
widać "rękę hym.. pióro" mistrza !!!

BARDZO mi się podoba i tym sposobem mój Anioł ( no nie wiem czy jeszcze mój ) stał się doskonały ! Taki lekki i płynie sobie .. szczęśliwie zostawiając

Cieszę się bardzo, że pokazałeś mi swą grę wyobraźni!
Dziękuję!!

Pozdrawiam - zawsze otwarta na swobodne "widzenie"