czytają mnie mężczyźni

[datura]

czy czują ten zapach
delikatny jak tkanka wierszy
doświadczają dłoni
sunącej po papierze

moje myśli były jasne
póki nie nasiąkły poezją
dotknęły mężczyzny

pozwalam się związać znakom
nie chcę wyjść
poza słowo

[emcek]

ja bym peelowi pozwolił tym znakom i mężczyznom

[anastazja]

moje myśli były jasne
póki nie nasiąkły poezją
dotknęły mężczyzny

zapisałabym tak;

póki nie dotknęłam mężczyzny
moje myśli były jasne
nie nasiąkły poezją

[datura]

emcek - dzięki za wizytę i komentarz:))

anastazjo - Twoja wersja brzmi ciekawie, ale zmienia znaczenie wiersza, myśli peelki dotykają mężczyzn (poprzez poezję chociażby, to jest jest sposób na bliskość, a raczej ersatz bliskości.

[Fałszerz komunikatów]

Wiersz zakończyłbym na tym fragmencie:

moje myśli były jasne
póki nie nasiąkły poezją

i pozbyłbym się trzeciej linijki do niego dołączonej. A dotychczasową puentę przeniósłbym piętro wyżej.

[datura]

Fałszerzu dziękuję za wizytę i komentarz. Zastanawiam się nad twoja propozycją. Nie wiem czy przy takim zapisie udałoby mi się zachować pierwotne znaczenie wiersza, słowa, które obecnie są puentą są dla przekazu wiersza bardzo ważne, przynajmniej tak mi sie wydaje.

[Fałszerz komunikatów]

Dla mnie to najlepszy fragment wiersza, a takimi zwykle obsadza się puenty

[datura]

No jest najlepszy, też mi się tak wydaje:)

A mogę wiedzieć, jak go interpretujesz, rozumiesz?

[Fałszerz komunikatów]

Mężczyźni inaczej niż kobiety oceniają piękno. Kobiety okrślają je, używając swego wnętrza, intuicji. Chyba o tych porównaniach piszesz.

[datura]

ciekawa interpretacja:) Gdy pisałam ten wiersz, to myślałam o dziewczynie, która odgradza się od świata, od mężczyzn, od fizyczności poprzez poezję, zamyka się w tym świecie znaków i nie chce poza niego wychodzić, on pozwala na bezpieczny dystans. Dziewczyna nie jest w stanie jednak stłumić swoich pragnień, emocji, stąd te fantazje, rozmyślania w pierwszej strofie