srebrnowłosa

[datura]

słyszysz
mówię do ciebie
dosyć tego

bo wyłamię palce

śpiewaj
mówiłaś że przez śpiew do serca
może zacznie bić
głos rozgrzeje piąstki

wstawaj mówię wstawaj
obiecałaś że będziesz śpiewać zawsze
zawsze nie kończy się
ot tak

patrzysz przed siebie
jakbyś nie miała córki
dłonie obejmują się
jak gdyby nie miały
innych powinności

przychodzisz kołysankami
nie jesteś łaskawa

[semiramida]

tragiczna antybajka; trafiasz prosto do serca
z zimowym uśmiechem :))) semi

[datura]

semiramido, dziękuję za wizytę i komentarz, może akurat o antybajkę mi tutaj nie chodziło, bardziej nawiązać do kołysanki, chociaż u mnie t o jest raczej antykołysanka

[Henryk VIII]

Ho, to cokolwiek okrutna antykołysanka. Piszesz:"Zawsze nie kończy się
Ot tak" - i w tych 2-ch wersach masz na początku wielkie litery - w reszcie utworu małe. To przeoczenie i celowy, choć dla mnie niejasny zabieg? Wiersz mi się b. podoba. Ukłony
H8

[datura]

Henryku, dziękuję Ci bardzo za opinię i wizytę. To przeoczenie, już poprawiłam:))

[karolek]

Ciekawie, niebanalnie napisane, budzi emocje.

[anastazja]

Takie emocje lubię. Potrafię wczuć się w ludzkie cierpienie. Podoba mi się. Pozdrawiam

[datura]

karolku, anastazjo, cieszę się bardzo, że wzbudził w Was emocje, o to na dobrą sprawę w wierszopisaniu chodzi:)