genius loci

[eka]

Jak dobrze, że jesteś!

Ciągle mam w sobie sen Perpetui i moc ducha materii marmuru.

[Lucile]

Eko.


L

[skaranie boskie]

Trochę przegadałaś, ale nie to akurat mi wadzi.
Nieraz pisałem, że lubię długie teksty, że wiersz to nie telegram. Są jednak pewne granice. Jeśli chcemy napisać dużo, musimy czymś zatrzymać uwagę, inaczej czytelnik zacznie - najpierw dyskretnie, potem już zupełnie jawnie - ziewać. To pierwszy twój wiersz, jaki czytam w tym dziale. Mea culpa, przyznaję się do grzechu zaniedbania. Ale czytałem chyba wszystkie w radosnej i tam byłem kontent. Spróbuję jeszcze nadrobić...

[Lucile]

Dzień dobry Skaranie...,
za wizytę bardzo dziękuję. Jeżeli istotnie chcesz poczytać moje "poetyckie wprawki" to byłoby miło, gdybyś zechciał pochylić się przynajmniej nad tymi dwoma: "Sen Perpetui" oraz "Un prigioniero". Będę wdzięczna za ewentualny komentarz

Pozdrawiam i życzę miłej niedzieli
Lucile