Zapach miłości

[anastazja]

całowali ciszę
spijając ustami rozkosz
z każdej ścieżki ciała

byli wszystkim co miało rytm
wiatrem i morzem - muzyką życia
chwilą jedynego szczęścia

warte więcej od innego

[lczerwosz]

jedynego szczęścia

które było warte więcej od innego

Jaki to paradoks. Zawsze, na zawsze zadziwiające. I takie proste jednocześnie.

[Alek Osiński]

Anastazjo, mi się to wydaje zdecydowanie
przecukrowane

języki ognia rozpalały płomienie

ogień wyzwalał ogień? może jednak warto poszukać
świeższego odniesienia?

Pozdrawiam

[em_]

Mnie też - języki ognia - średnio się podobają, ale wiersz niewątpliwie ma swój urok
pozdrawiam

[Qń Który Pisze]

Zapachniało miłością i kobietą... zanurzyłem się z przyjemnością w tej chwili, więcej wartej od innej

[Mirek]

warte więcej od innego

w tym wersie jest właściwie wszystko
fajnie sie czytało Anastazjo dzięki

[anastazja]

Leszku - dzięki

Słuszna uwaga Alku, już nie ma. Pozdrawiam.

em_ Qniku, Mirku. Dziękuję.

[Hosanna]

rzeczy mają dla nas różną wartość

czasem porzuca się jedno dla drugiego
czasem nie porzuca się starego mniejszego dla nowego większego w nadziei na nagrodę stałości która wszak nei jest pewna ale z zewnątrz ani z wewnątrz nas samych

[coobus]

Ładny ten zapach. Wiosenny. Odurza. Słodki wiersz, to prawda, ale gorzej by było, jakbyś przesoliła. Życzę Ci mocnych i trwałych zapachów w życiu

[anastazja]

rzeczy mają dla nas różną wartość

nie rzeczy Hosanno, uczucia. Dzięki, że wpadłaś.

Życzę Ci mocnych i trwałych zapachów w życiu

- tak jest Coobi. To tylko wymysł mojej fantazji, podglądactwa, jak i opowieści innych osób.
Pozdrawiam Ciebie i Ewunię. Dziękuję