Idź i giń!

[Ewa Włodek]

Ten baśniowy krajobraz w horror się zamieni,
gdy ostrzał z ciężkiej broni darń w górę poderwie.
Gwiiizd! Grzrzrzechot! Serrria! Serrria!!! Ołów skórę dziergnie,
ćwiekowane buciory wloką krew po ziemi.

Strzał! Strzał! Seria!!! Strzał! Oddech! Przez mundur. Ze świstem.
(…a żeż kurewsko śliska kolba tego gana…).
Dziś okop – to mój bunkier i cmentarna jama,
ostatnia kula w lufie. Feu! Oooch! Ty? Dom? Idę…



Inspiracja: Katowicki-Pierrot „Dzieci Pistoletów” (za zgodą Autora)
http://www.poezja-polska.pl/fusion/read ... e_id=38628

[skaranie boskie]

Mocne!
Trudno się wczuć, choć prowadzisz dokładnie, jak po sznurku.
Ale może dlatego, że mnie batalistyczne nie kręcą zbytnio.
No, może z wyjątkiem poematu o pewnej reducie...

[lczerwosz]

Legiony, legiony... teraz została nostalgia i wierszowanie.
Wojny się powtarzają, lepiej w to nie wierzyć.
Tylko dlaczego stale ma być "giń". Lepiej "obroń, zwyciężaj".

[Leon Gutner]

Oby się już nigdy nie powtórzyło .
Oby się nie sprawdziło .

Z przyjemnością L.G.

[bartosia]

Ewo, czytalam oba teksty.
Oba silnie poruszaja z racji tematu; oba buduja klimat okrucienstwa, umierania na polu walaki, czy "za sprawe".
Wedlug mnie Twoj jest wierszem; w inspiracji nie moge sie doszukac zadnej ze znanych mi form wiersza.
Pewnie nie mam racji, bo obecnie sa rozne "szkoly poezji"

Pisac nalezy, pisac koniecznie, bo temat wciaz aktualny.

[Ewa Włodek]

mnie batalistyczne nie kręcą zbytnio.
No, może z wyjątkiem poematu o pewnej reducie...

och, Skaranie, nie lubię autora poematu o pewnej reducie, ani jako poety, ani jako człowieka. A tak na marginesie, czy wiesz, co wieszcz swoim poematem zafundował prawdziwemu Ordonowi, który nie zginał, wysadzając swoja redutę, lecz przeżył i wyjechał na emigrację do Paryża? A tam - "Hotel Lambert", środowiska patriotyczne, sitwa i koteria, bla, bla, bla najpierw się mocno zdumieli, że Ordon - to Ordon, a później mieli do Niego pretensje jak Mont Blanc, że nie zginał, tylko żyje i jeszcze się po Paryżu pęta, zadając kłam wieszczowi i jego poematowi! Dasz wiarę, co za paranoja? No, i Ordon, biedaczysko, skazany na ostracyzm i zewsząd przeganiany, bo ośmielił się przeżyć, zmarł w nędzy i chyba się nawet nie doczekał składkowego pochówku na Pere Lachaise, jaki zafundowała emigracja gen. Bemowi, który też nie funkcjonował "opłotkami". Ech, jakie to nasze, wypisz-wymaluj zapowiedź londyńskiego "Hotelu Rembrand" (czy "Rubens", już nie pamiętam, bo mam sklerozę) z czasów II wojny
A że uznałeś za mocne - to super!!!

Legiony, legiony... teraz została nostalgia i wierszowanie.

eee, tam, nostalgia - Legia Cudzoziemska jest, miewa się nieźle i zostawia za sobą trupy swoje i tych, z którymi dane jej jest walczyć

Tylko dlaczego stale ma być "giń". Lepiej "obroń, zwyciężaj".

ano, Leszku, każdy żołnierz wie, że w jego fachu życie i śmierć - to fifty-fifty! Zaś Legia Cudzoziemska miała zawołanie: "maszeruj i giń!" Co się tyczy "zwyciężaj" - to niejaki Patton generał podczas swojego przemówienia do żołnierzy amerykańskich, mających jechać do Europy, powiedział: "Wy nie jesteście tutaj po to, żeby ginąć za ojczyznę! Wy jesteście tu po to, żeby jakieś skurwysyny zginęły za swoją!" Ot, ekonomika krwi...

Oby się już nigdy nie powtórzyło .
Oby się nie sprawdziło .

niestety, Leonie, codziennie gdzieś, w jakimś miejscu na ziemi i powtarza się, i sprawdza. Ludzie bez wojny - nie potrafią...

temat wciaz aktualny.

ano, Bartosiu - wojny, jakie prowadza ludziska - były, są i będą, niestety...


Kochani Państwo, cudnie Wam dziękuję, że wstąpiliście, rzuciliście okiem i podzieliliście się ze mną Swoimi refleksjami o wierszu...
samo dobre Wam posyłam...
Ewa

[eka]

Nie jestem przekonana (ale to tylko ja) co do onomatopei, słowa w tym szyku i tak są mocne nad wyraz dla zmysłów, w tym ucha

Wiersz sugestywny bardzo, kunszt polega na tym, aby pokazać nie pokazując. Tu sprzeciw wobec "uroku" wojny.

Ewo!

Uściski.

[nienażarty]

przy pierwszym czytaniu przypomniały mi się radzieckie filmy wojenne i zabrakło "uraaaa"
ale poważnie;
obrazek z linii frontu - myśli żołnierskie siarczyste i mentalność nasza narodowa "giń lub zwyciężaj z honorem" a dziś:
głośno o terrorystach a skrytobójcza likwidacja ludzi niewygodnych to już nie terror - normalka
pozdrawiam

[lczerwosz]

a skrytobójcza likwidacja ludzi niewygodnych to już nie terror - normalka

co ty, samobójstwa przecież

[iTuiTam]

Dynamicznie, Ewo.

Zgadzam się z uwagą Eki o onomatopei, że niekonieczna by spotęgować nastrój.

Jak zwykle podziwiam Twoje 'operacje' językowe.