Anty-bajka

[Gloinnen]

Pocałunek księcia zmienił królewnę
w żabę.

Wypuszczona z dłoni
stygnę na marznącym deszczu.
Zima nakryła mnie
szklanką.

Przyszłoroczne kijanki
jeszcze w fazie
wymyślania się - wraz ze słowami,
do których wracam,
jak do snu
pod lodem.



____________________
Glo.

[skaranie boskie]

Przyszłoroczne kijanki
jeszcze w fazie
wymyślania się

Nie przeginaj.
Same to one się nie wymyślą...
Ale nie to jest ważne w wierszu.
Intryguje mnie ten lód z puenty.
Pamiętam taką królewnę, co to na jakiejś szklanej górze... Ale żeby od razu pod lodem?
Barbarzyństwo!
Ale nie martwmy się, na pewno będzie dobrze. Niech no tylko wymyślą się kijanki.

[eka]

Lekkie, i stąd dystans, oraz ciekawe wykorzystanie inspiracji.
Szklanka i kijanki

Kijanki jak plany, na pewno będą.

Fajny wiersz.

[Latima]

wszystko poodwracała, wszystko! Całe szczęście, że lód nie jest wieczną zmarzliną. Ciekawy pomysł, naprawdę, podoba się, La

[lczerwosz]

I całe szczęście, że Ziemia jest w środku gorąca,