i nie odróżnisz ułudy od prawdy

[Ewa Włodek]

"Wybrałam cię. Ale tobie pozostawię wolność wyboru. (…) Wybierz. Ale wybierz rozważnie. Albowiem kto zbacza z drogi rozwagi, odpocznie w towarzystwie cieni.” Andrzej Sapkowski „Żmija”

gładka i chłodna jak spokojna woda,
szafarka wilgoci i nasienia,
fascynuję, budzę nienawiść i zabobonny lęk

po moich zębach ścieka aurum potabile,
gdy je zmieszam z twoją krwią, wejdziesz w przeszłe i przyszłe światy,
zaznawszy pełni i spełnienia nim przekroczysz granicę

patrzę w wieczność z dłoni matki ziemi,
czoła faraona, posochu Mojżesza i laski Asklepiosa,
sama ze sobą, nacechowaną przeciwnie, oplatam helisą kaduceusz,
zanim pochwycę własny ogon,
by pokazać, że koniec jest początkiem

pochylam głowę nad czarą panaceum
i wina z gniewu Boga

masz wolną wolę

[skaranie boskie]

Mała zmyłka na początku.

szafarka wilgoci i nasienia,

Ogrodniczka, pomyślałem.
Jakże się omyliłem. Znaczy, nie tyle co do ogrodniczki, bo profesja tu nieważna, ile co do tego nasienia i wilgoci. Dopiero czytając dalej doznałem olśnienia, że w tych pięknych wersach kryje się fascynacja erotyką, niemal pornografią.
No spójrzmy na kolejne fragmenty:
Aurum potabile ściekające po zębach Peelki, to jeszcze mały Pan Pikuś, w porównaniu z tym, co następuje dalej.

gdy je zmieszam z twoją krwią, wejdziesz w przeszłe i przyszłe światy,
zaznawszy pełni i spełnienia nim przekroczysz granicę

Tu widzimy jakieś krwawe, choć zarazem kuszące erotyką misterium, które - o zgrozo - iście szatańskim jawi się pomysłem.
Potem pojawia się wieczność z czołem faraona, posochem Mojżesza i laską Asklepiosa.
Niby dłonie matki i czoło faraona na początek, a potem już tylko fallicznie, by w końcu dojść do oplatania łańcuchem DNA...

oplatam helisą kaduceusz,

i chwytania ogona. Własnego, a jakże. Skoro już nim pani ogrodniczka zawładnęła, to własny.

by pokazać, że koniec jest początkiem

i w końcu pochylić się nad czarą...
Bój Ty się, Peelko, gniewu Boga!

[Ewa Włodek]

ooo, Skaranie!!! No, toś zinterpretował -0 iście w duchu prymaaprylisowym! Ubawiłam się rzetelnie, czytając, choć przyznać muszę, że wąż czasami bywa także symbolem fallicznym i bóstwem aktu seksualnego (w różnych tak zwanych misteriach, w tym w misteriach Kabirów miewał swój udział - ponoć. No i jest pewna teoria, jaki to wąż skusił Ewę )
Należy Ci się:

z mnóstwem serdecznego i życzeniem godnych i pogodnych Świąt...
Ewa

[em_]

Wiersz nie jest łatwy, trzeba nad nim trochę pomyśleć,
ale to tylko podnosi jego wartość.
Udany tekst, pozdrawiam

[eka]

Masz wolną wolę, kiedy koniec jest początkiem? Wąż (żmija) zjadający własny ogon.
Bardzo ciekawy wiersz, ze znamiennym tytułem.
Determinizm a woluntaryzm.

A każda żmija fascynuje, mam okazję podglądać je na wolności. Budzi respekt i jej symbolika również.
Ewo, świetny, mroczny, wciągający przekaz.

[Ewa Włodek]

Wiersz nie jest łatwy,

oj, nie jest, nie jest, mam tego świadomość...

żmija fascynuje, mam okazję podglądać je na wolności. Budzi respekt i jej symbolika również.

właśnie o tę symbolikę chodzi. Wąż - to jeden z najbardziej kontrowersyjnych symboli...


Cudnie Wam dziękuję za odwiedziny, za chwilkę w mrocznym świecie kontrowersyjnych symboli i przekazów, i za dobre, mądre słowa...
pozdrawiam najserdeczniej...
Ewa

[Mirek]

poleciałem
prosto w chmury
a chmury były monumentalne

i nie chcę wracać

[coobus]

Wysłuchałem jej monologu. Żmii, dobrze znanej z różnych mitów i przekazów biblijnych. Dziś miała chęć zagadać, wysyczeć swoje tysiącletnie milczenie. A wiele widziała, z perspektywy dłoni matki ziemi. Tak naprawdę, to wąż, ale jaka to dla nas różnica. Tu się pojawiła jako przedstawicielka rodzaju żeńskiego
Zaciekawiłaś, Ewo

[Bożena]

węże fascynowały ludzi od dawna i budziły grozę- ciekawy wiersz- wiele obrazów się wyłania z każdym nowym wersem

masz wolną wolę nie ulegaj pokusom chciało by się rzec- pozdrawiam

[ble]

Ach, jaka pełna kobiecość, tysiąc możliwości. Pięknie się przeplatają zjawy u Ciebie, Ewo. Początek i koniec są w tym samym punkcie jak u Heraklita i Eliota, i wszędzie. Sam Bóg nie ma początku i końca. Chyba sposoba mu się Twoja koncepcja, Twoje peregrynacje.
Pozdrawiam