Ulubione cytaty z książek

[Patka]

Podczas czytania "Złego" Tyrmanda (po raz n-ty) naszło mnie na utworzenie tego prostego tematu. Tytuł wątku jest raczej jasny - jakie zdania/fragmenty powieści/innych utworów was urzekły, zaciekawiły, zachęciły do zadumy itp. itd.

Zacznę od siebie. Oczywiście będzie to cytat ze "Złego", na razie tylko jeden, bo innych sobie nie zaznaczyłam:

Zakochani mężczyźni nie zważają na szminkę - pomyślała z goryczą - niszczą brutalnie najwspanialsze ornamenty i draperie, nie wiedząc nawet, jak bardzo my, kobiety, tęsknimy za takim szałem uniesień.

Kto następny?

[Gorgiasz]

„Muszę mieć taki pojemnik na śmieci,
W którym się zmieści cała rzeczywistość.”

/Kurt Vonnegut „Kocia kołyska”/

[eka]

"Mój własny umysł mi się wymyka. Muszę zachodzić go od tyłu,
zaskakiwać w pół słowa."

Susan Sontag "Odrodzona"

[Fałszerz komunikatów]

Raj to po prostu miejsce dla tych, co nie potrafili być szczęśliwi na Ziemi.[...]każdy ma swoją własną drogę do raju.
Etgar Keret – Rury

[alchemik]

Alkohol jest jak miłość. Pierwszy pocałunek to magia, drugi jest intymny, a trzeci trochę odruchowy. Potem dziewczynę się po prostu rozbiera.

Raymond Chandler - Długie pożegnanie

[eka]

"Nie znam swoich prawdziwych uczuć. To dlatego tak bardzo interesuję się filozofią moralną, która mówi mi, co powinnam czuć (lub przynajmniej zwraca mnie we właściwym kierunku). Po co masz się zajmować nieobrobioną rudą, myślę sobie, skoro umiesz wytworzyć od razu czysty metal?"

"Rilke twierdził, że w małżeństwie można zachować miłość jedynie metodą ciągłych rozstań i powrotów."

Susan Sontag Odrodzona

[Patka]

"- Z miłością to jest tak: leżysz w zimnym pokoju pod ciepłą kołdrą i jest ci dobrze, ale wcale specjalnie o tym nie wiesz, że jest ci dobrze. Jednak spróbuj wystawić nogę spod kołdry, zobaczysz od razu jak ci było dobrze przedtem i zapragniesz nogę cofnąć z powrotem"

S. Dygat, "Jezioro Bodeńskie". Polecam gorąco książkę.

[eka]

U podłoża fanatyzmu tkwi chęć zmuszania ludzi, żeby się zmienili. Fanatyk jest najbardziej bezinteresownym stworzeniem. To wielki altruista. Pragnie ocalić twoją duszę, wyzwolić od grzechu, z błędu, z nałogu palenia papierosów, z wiary albo niedowiarstwa, ze złych nawyków żywieniowych, picia albo głosowania. Fanatyk ogromnie się o ciebie troszczy, rzuca ci się na szyję, bo tak bardzo cię kocha, albo rzuca ci się do gardła, jeżeli okażesz się niepodatny na zbawienie.

Amos Oz - Jak uleczyć fanatyka

[eka]

Dla Patki

Czego uczy prozaika poezja? Zależności ciężaru właściwego słowa od kontekstu, ogniskowania myśli, pomijania tego, co samo przez się zrozumiałe, niebezpieczeństw umysłowej egzaltacji.
Czego proza uczy poetę? Niewielu rzeczy: doceniania szczegółów, używania kolokwializmów i biurokratyzmów, w sporadycznych przypadkach - techniki kompozycji.

Josif Brodski - Poeta i proza

[Patka]

Widać, że autor woli poezję... No ale każdy może mieć swoje zdanie. W sumie dobry temat na osobną dyskusję.

To ja dla poetów:

Poeta wszystko zniesie i niczym nie poczuje się dotknięty pod jednym warunkiem - aby przyznano, że jest poetą.
W.Gombrowicz, "Dziennik 1953-1956"