szczęścia

[blad_rewolucji]

każdy szuka szczęścia, bo szczęście chce mieć każdy
każdy lubi fart, to jak fart ściele się nam pod nogami
a nad głowami gwiazdy takie bezdroże aż do granic wyobraźni
nikt nie lubi jazdy, chociaż jazdy ma tu każdy
życie składa się z dni, dni to karty
dużo znaczą te nasze małe farty, żaden nie jest nic nie warty
a prawie każdy wiele tutaj znaczy, mówię ci to nie na żarty

Najprościej zapomnieć o tym co było złe
najtrudniej odwrócić się plecami do jutra
czasem trudno także na nogach ustać
musisz trzymać krok, musisz równać
bóg tak chciał, bóg chciał inaczej
kolejny raz wyszło nie wyszło nam raczej

Trudno walczy się o samo sedno
wielu już było wszystko jedno
przy głupocie nawet kwiaty bledną
miny rzedną, a każda chwila jest męką
najczęściej takie sprawy załatwia się ręką
i lepszą kredka świat koloruje
na ****, zaczynam myśleć i kontempluje

[Ewa Włodek]

rap?
No, może, jednakowoż za często dublują się słowa, np. "fart", "szczęście", "jazda",
Poza tym wydaje mi się, że widzę pewne nielogiczność, np wers: "bóg tak chciał, bóg chciał inaczej" - czyli; tak, czy inaczej? I "Kolejny raz wyszło nie wyszło nam raczej" - czyli: wyszło w końcu, czy - nie wyszło?
Ale pewnie się tylko czepiam bez sensu?

pozdrawiam
Ewa

[Podróżniczka]

...i lepszą kredka świat koloruje
na****, zaczynam myśleć i kontempluje"

w tym dualnym świecie pewnie jest to najlepsza metoda
pozdrawiam

[Leon Gutner]

Nie pewne tylko same nielogiczności.
Kompletnie nie panuję nad tym o co chodzi w tym tekście.
Najprościej będzie o nim zapomnieć i czekać na kolejne .

Trzeba naprawdę popracować nad podstawami pisania wierszy rymowanych .
Bez tego nie będzie dobrze .

Z uszanowaniem L.G.

[skaranie boskie]

To mi wygląda na tekst hip-hopowy.
Taki do wykrzyczenia.
A w takich tekstach nielogiczności bywają pozorne.
Weźmy już zacytowany przykład - Bóg chciał, Bóg nie chciał.
W moim odbiorze to kpina z ogólnie przyjętej retoryki, przypisującej bożym chęciom, lub ich brakowi wszystko, cokolwiek się wydarzy, bądź nie wydarzy. Jakże często daje się słyszeć bezsensowną odpowiedź na pytanie "dlaczego", wyjaśniającą wszystko chceniem, albo niechceniem pana B.
Jeśli taki był zamiar Autora, gdy pisał ten tekst, to cieszę się, że dość łatwo przyszło mi rozszyfrować.
Nie oznacza to jednak, że pochwalę całość.
Tekstowi, niestety, daleko do poezji.
Sam fakt, że wykrzyczymy, co nas boli, nawet, jeśli wpleciemy w krzyk kilka rymów, nie oznacza, że już jesteśmy poetami. Autorami tekstów - jak najbardziej. Nawet jeśli całkiem znośnych tekstów.
Pozdrawiam.


PS. Tekst właściwie nie odpowiada kryteriom tradycyjnej formy rymowanej.
Proponuję przeniesienie do innego działu. Do wyboru mamy "teksty piosenek" albo "eksperymenty i zabawy poetyckie - ekstremalnie". Czekam na decyzję Autora.

[Gloinnen]

Ja też jestem za przeniesieniem tekstu do innego działu. Nie jest to "tradycyjna forma rymowana", zatem nie dziwią mnie uwagi przedmówców.
Hip-hop, czy też wszelkiego rodzaju protest-songi, to skądinąd również rodzaj ekspresji twórczej, choć rządzą się innymi prawami, niż np. sonety. Należy oceniać je według zupełnie innych kryteriów.
Nielogiczności w "szczęściach" są chyba środkiem poetyckim, który ma na celu zdemaskowanie absurdów i paradoksów otaczającego świata, gdzie wiele spraw, zdarzeń, zjawisk wydaje się "postawione na głowie". Ten chaos wywołuje w peelu poczucie zagubienia, a w konsekwencji - frustrację i bunt.

Pozdrawiam,


Glo.