dysputa z opatrznością

[iTuiTam]

• • • dysputa z opatrznością
      
      
      w ramach światła okno
      przejaskrawiona godzina daleka od genezy
      kiedyś konieczny był zielony taboret
      dosięganie widoku ćwiczone do perfekcji
      
      wyobraźnia ostrzy percepcję gładzi zgłoski
      wymowa niedługo dorośnie
      seplenić będą tylko miśki i podwórkowe królewny
      w nonsensownym teatrze
      widowiskowe umieranie odradzanie lalek
      
      ---------
      zwija się w kłębek zwichnięta dusza
      pokaleczona tysiącami odłamków
      
      spojrzenia taksujące niewymiarowość
      świat spoza w czworoboku zakurzonej szyby
      
      gdybym miała superczłowiecze ramiona do wyciągania
      ze studni w której wiją się echa
      i plusk potworów bez nazwy głuszy rzeczywistość
      oddałabym je tobie na zawsze
      lub na krótką wieczność dnia
      
      nawet bez zgody
      zamieniłabym złą monetę na garść
      jaskrawych ludzików z bezdrzewnej kartki
      
      
      (c) iTuiTam
      21 V 2015

[Podróżniczka]

"gdybym miała superczłowiecze ramiona do wyciągania
ze studni w której wiją się echa
i plusk potworów bez nazwy głuszy rzeczywistość
oddałabym je tobie na zawsze
lub na krótką wieczność dnia"

Refleksja przechodząca w modlitwę-piękny wiersz, który jest odbiciem niejednego wnętrza .
Serdecznie pozdrawiam

[Mirek]

w ramach światła okno
przejaskrawiona godzina daleka od genezy
kiedyś konieczny był zielony taboret
dosięganie widoku ćwiczone do perfekcji

wyobraźnia ostrzy percepcję gładzi zgłoski
wymowa niedługo dorośnie
seplenić będą tylko miśki i podwórkowe królewny
w nonsensownym teatrze
widowiskowe umieranie odradzanie lalek

obraz dziecinnego pokoju albo raczej świata poznanego i tym samym bezpiecznego
a dalej rozprawienie się z rzeczywistością i ... chęć ucieczki od wspomnień?

tak odczytuję wiersz tylko tu

jaskrawych ludzików z bezdrzewnej kartki

ta bezdrzewna kartka jakoś tak ... nie potrafię jaj do niczego przykleić

[eka]

Trudny, gęsty od znaczeń, reminiscencji, bólu - wiersz. Bez światła.
Elu, w tytule istotna informacja - dysputa z opatrznością. Peelki oczywiście, ale obie rozmówczynie kodują informacje w metaforach.
Myślę, że autorką słów w 2. części jest opatrzność, która gdyby mogła, oddałaby peelce dzieciństwo, z całym bagażem lęku, ale i jasności, zdobywania wiedzy o świecie na nowo.

[iTuiTam]

"gdybym miała superczłowiecze ramiona do wyciągania
ze studni w której wiją się echa
i plusk potworów bez nazwy głuszy rzeczywistość
oddałabym je tobie na zawsze
lub na krótką wieczność dnia"

Refleksja przechodząca w modlitwę-piękny wiersz, który jest odbiciem niejednego wnętrza .
Serdecznie pozdrawiam

Dziękuję za komentarz, Podróżniczko.

[iTuiTam]

w ramach światła okno
przejaskrawiona godzina daleka od genezy
kiedyś konieczny był zielony taboret
dosięganie widoku ćwiczone do perfekcji

wyobraźnia ostrzy percepcję gładzi zgłoski
wymowa niedługo dorośnie
seplenić będą tylko miśki i podwórkowe królewny
w nonsensownym teatrze
widowiskowe umieranie odradzanie lalek

obraz dziecinnego pokoju albo raczej świata poznanego i tym samym bezpiecznego
a dalej rozprawienie się z rzeczywistością i ... chęć ucieczki od wspomnień?

tak odczytuję wiersz tylko tu

jaskrawych ludzików z bezdrzewnej kartki

ta bezdrzewna kartka jakoś tak ... nie potrafię jaj do niczego przykleić

Dziękuję, Mirku za czas spędzony nad wierszem i za komentarz.

Uciekać od wspomnień? Można próbować, ale nie zawsze się to udaje. Czasami teraźniejszość ciągnie nas w korytarze przeszłego.

Co do bezdrzewnej kartki... Pamiętasz były zeszyty i bloki zwykłego papieru lub bezdrzewne. Na tych bezdrzewnych lepiej się rysowało, dłużej też zachowywały kolory. Takie zeszyty były droższe od zwykłych, to pamiętam też dobrze, bo w moim domu się 'nie przelewało'.

[Mirek]

Co do bezdrzewnej kartki... Pamiętasz były zeszyty i bloki zwykłego papieru lub bezdrzewne. Na tych bezdrzewnych lepiej się rysowało, dłużej też zachowywały kolory. Takie zeszyty były droższe od zwykłych, to pamiętam też dobrze, bo w moim domu się 'nie przelewało'.

hm ... tak mi się zdawało ... jasne, pamiętam tamte zeszyty miały przeważnie niebieskie okładki a na odwrocie wydrukowane było cod o szanowaniu lasu albo postać harcerza zbierającego makulaturę

[anastazja]

Nie da się uciec od wspomnień. Zresztą po co? Taka analiza przeszłości może okazać się lecznicza. Też pamiętam te zeszyty Elu. Wiersz do poczytania wielokrotnego. Pozdrawiam.

[Henryk VIII]

Miła ITuiTam !Kreślisz wersy. I któryś raz już czytam. I nie wiem,co Ci pisać, bo widzisz, gdy staje w się staje wskroś takowej Poezji, zadziwiają i ... skojarzenia i tropy , i te przejaskrawione , dziwne bardzo godziny ... I zamykają usta. I cóż wtedy powiadać, gdy skrzypi po swojemu Twój zielony taboret; po cóż mówić i skreślać święty prymat skrzypienia...? Bo skrzypienie... No właśnie!
Piszesz: "przejaskrawiona godzina daleka od genezy
kiedyś konieczny był zielony taboret
dosięganie widoku ćwiczone do perfekcji

wyobraźnia ostrzy percepcję gładzi zgłoski " - tu zgoda i zrozumienie.
ALE...odmieniasz skórę - w okrutną .I piszesz:
"gdybym miała superczłowiecze ramiona do wyciągania
ze studni w której wiją się echa
i plusk potworów bez nazwy głuszy rzeczywistość
oddałabym je tobie na zawsze"

Dlaczego chcesz oddawać( rozdawać?) "plusk potworów", miła ItuItam...?
DLACZEGO?!