Zatonięcia

[Marcin Sztelak]

Nie piszę erotyków,
bo już nie jesteś stałym lądem,
bezpieczną przystanią.

Zaginąłem w strefie burz
i tylko znikające kręgi na wodzie
znaczą ostatni wspólny punkt.

Na nieboskłonie zgasły wszystkie
blaski. Nawet jeśli błędne
ognie majaczą w ciemnościach

mruczę: Nic się nie stało,
to tylko czas przegonił wspólności.
Nieodwracalnie.

[eka]

mruczę: Nic się nie stało,
to tylko czas przegonił wspólności.
Nieodwracalnie.

To mi się podoba. Reszta... mam wrażenie, że zbyt wtórna.