Zabawa w Tower

[Henryk VIII]

Zbocze jest neutralne -
Pije
Rozbłysk światła, poruszenia podziemne
Skręconych korzeni.

Chłopcy biegną - nie słyszą;
Zwołuje ich matka - nic nie wstrzyma
Pęknięcia
Ciszy, czasu, ziemi… :

Muszą bawić się w Tower - w tortury
I w ścięcia; w myślach
Czaszka się toczy, śniąc różowość
Ciała.

Robak
Jabłko pustoszy
W absolutnej ciszy - tylko kukułka kuka
Jakby oszalała…

[lczerwosz]

Czaszka się toczy,

Kiedyś żołnierze grali w piłkę ze ściętej głowy.

[Henryk VIII]

Leszku, stukrotne dzięki za celne skojarzenie - zaiste tu pasuje przywołany Twój obraz. Tym bardziej, że tekst jest tak naprawdę nie o owej zabawie / wymienionej w tytule/ , ale o mentalności. O mentalności plebsu , a już bardzo konkretnie o wyobraźni dziatwy plebejuszy ówczesnych , która bawi się tym, co im dane PO PROSTU! - zatem ... dryfuje w wyobraźni takoż samo , jak i nasze współczesne potomstwo - czyli tak, jak umie. I nie ma w tym pierwiastków zła, choć ... przecież rozmaicie można czytać z pozorów. Albowiem jaki czas, taka ludzka zabawa - ale...!!!, jak pisze Huizinga, wszelkie , wszelkie zabawy, aby stać się takimi ( czyli zabawami) muszą wszak być POWAŻNE!!! Więc... niech czaszka dostojnie się toczy ....

Ukłoniki z sympatią
H8

[lczerwosz]

Bawi się i dziatwa i starszyzna. Medja elektroniczne dają sto uciecha, zwłaszcza ostatnimi dni.

[eka]

Zło wyobrażone - teoria i zło realne - praktyka, czy aby na neutralnym zboczu życia? Robak zżera jabłko i zostaje pożarty przez ptaka... wszystko się zjada nawzajem.
Tak mi się spojrzało na Twój wiersz, H8.


Zaczynanie każdego wersu wielką literą lekko "utrudnia" czytanie, rozbija oczom ciągłość zdania.
Pozdrawiam

[Bożena]

bardzo dobry wiersz- migają obrazy- pozdrawiam

[Gloinnen]

Wiersz przenikliwy, świetny, jak wszystkie Twoje.
Zastanawiam się jednak, czy nie powinien zostać przeniesiony do rymowanych, bo pomimo łamanego zapisu, jest w nim regularność rytmiczna, no i rymy też niewątpliwie są, i do tego zręcznie poukładane.

Ciekawie pokazane upodobanie dzieci do okrucieństwa. Zawsze popularne były zabawy - np. w wojnę, w Indian - czyli zawierające pewną dozę przemocy. Nieważna jest tak naprawdę maska, kostium, ale swoista naturalność, łatwość, beznamiętność, lekkość podejścia do śmierci, zabijania, agresji. Świat dzieci jest niejako światem bez dobra i zła. To chyba instynkt, odzwierzęcy atawizm, w końcu dzieciństwo oznacza czas nauki życia, radzenia sobie w środowisku.
Obecnie udało się wprowadzić system edukacji, który adaptuje młode umysły i ciała do akceptowalnych form walki o przetrwanie. Choć nadal poszukuje się sposobu na rozładowanie pierwotnych napięć, np. sport. I dla samej istoty rzeczy - nieważnym pozostaje, czy kopie się piłkę, czy czaszkę.

Pozdrawiam,


Glo.

[Michał76]

Łapię się na tym, że wciąż wracam do tego wiersza.
"Pragniemy" tego, czym po brzegi się nas wypycha. Często z braku alternatywy oraz wyobraźni, przede wszystkim z braku własnej osobowości.
Mocny tekst. Szacun.

[anastazja]

Istniały i są nadal takie niebezpieczne zabawy. Myślę, że jednak dziś, to już nie zabawa w zabijanie, lecz zabijanie, Małolat zabił kolegę, bo chciał zobaczyć, jak się umiera. A wiersz bardzo realistyczny - Henryku

[Henryk VIII]

Witajcie, bardzo Wszystkim dziękuje za pochylenie się nad mym słowem.
Leszku, masz rację - kto jak kto, ale ci, którzy pociągają sznurek mediów, bawią nas, że aż się nieomal słyszy grzechot turlających się czaszek
Eko, masz rację : zło wyobrażone - teoria i zło realne - praktyka, dlatego uzasadnione jest pytanie, jakie postawiłaś. Piszesz o pożeraniu, Przypomniałaś mi pewne opowiadanie H. Rulfo, w którym on pisze o śmierci ( robaki pożarły ciało, a potem tamte robaki, pożarły kolejne robaki) ...
Bożenko, dziękuję , iż zajrzałaś i zamigotały obrazy:)
Glo, piszesz, że "świat dzieci jest niejako światem bez dobra i zła. To chyba instynkt, odzwierzęcy atawizm..." , tak, tutaj trafiłaś w sedno, bo dzieci bawią się ' bezokrutnie", tylko czy na pewno...
Michał 76 ,miło mi, że tekst Cię zatrzymał - jako i mnie Twoje czasem zatrzymują, zmuszają do powrotów...
Anastazjo, gorzka Twoja refleksja - ale taka jest prawda...