Na zewnątrz

[Michał76]

gdy moją noc onieśmielają
bolesne nagłówki
milczysz

oni nad ciepłymi gazetami
łączą się i dzielą
a potem jedzą

przykładam czoło do zimnej ściany
dnia
niespokojnego

z boku na bok

zasypiasz po twojemu
znużona kołysaniem


(Wersja zmieniona, w której uwzględniłem Wasze sugestie.)

[eka]

noc onieśmieliły nagłówki
jeszcze ciepłych gazet
nad nimi
łączą się i dzielą
a potem jedzą

Nad kim, kim są oni? Nagłówki łączą, dzielą się i jedzą nad gazetami? Nie ogarniam...

W drugiej cząstce pozbyłabym się inwersji, niespokojnego dnia - zabrzmi lepiej.

z boku na bok

zasypiasz po twojemu
znużona kołysaniem

Im bliżej końca - tym lepiej.

[Fałszerz komunikatów]

nad nimi
łączą się i dzielą
a potem jedzą - chyba chodzi o gazetowy target. Tylko, kurczę, Autor mógł ich jakoś określić, bo w tym kontekście, co zresztą zauważyła eka, ten fragment odnosi się do nagłówków.
I jeszcze ten czasownik "jedzą". Moim zdaniem lepiej i dobitniej brzmiałby "mielą".
Druga połowa zupełnie z innej parafii. Pojawiają się peerzy i ich wzajemne, trudne relacje. Prawdopodobnie każdy z nich prezentuje inną wrażliwość na wiadomości z kraju i ze świata Niestety, wprowadzeniem peeli osiągnąłeś inny efekt od pożądanego. Nie dziwne, że eka wyraziła podziw, bo ta cząstka jest zwyczajnie inna.

[Michał76]

Eko, Fałszerzu - Chyba tutaj za dużo pozostało niewypowiedziane. W tym wierszu chciałem poruszyć temat bycia w świecie a jednocześnie posiadania swojej własnej rzeczywistości.
Oni - czyli wszyscy inni "poza ścianą" zaczynają kolejny dzień, czytając o wydarzeniach minionego. Są one wielkie i ważne, jednak trzeba zjeść śniadanie (nad gazetą - przyciągnięci nagłówkiem) by potem wzruszyć ramionami i powrócić do własnych spraw. Peel jednak nie może dospać. Pozostaje sam ze swoim przejęciem się światem, podczas gdy osoba dzieląca z nim łóżko, czyli postrzegająca świat z tej samej perspektywy, jest już na niego zobojętniała. W stosunku do niej znajduje się więc także "na zewnątrz". Nie dociera do niej - jest sam ze swoim niepokojem. Moim zamiarem było też wprowadzenie pewnej dwuznaczności pomiędzy nią jako kobietą jak i ziemią. Z boku na bok, znużona, powracająca wciąż "po swojemu", nie zważając na ludzkie poczynania. Ale widzę, że nie udało mi się przejście z jednej części do drugiej. Może macie jakieś sugestie? Chętnie przemyślę. Pozdrawiam i dziękuję za wizytę.

[eka]

noc onieśmieliły nagłówki
jeszcze ciepłych gazet
nad nimi
łączą się i dzielą
a potem jedzą


nasza różnica z winy bolesnych nagłówków
jeszcze ciepłych gazet
zabierają mi noc

przykładam czoło do zimnej ściany
dnia niespokojnego

z boku na bok

zasypiasz po twojemu
znużona kołysaniem

----------------
?

A dużo czynności ze strony zbyt wielu podmiotów w każdym krótkim wierszu zawsze stworzy problem odczytu.
Pozdrawiam.

[Bożena]

wiem, że w wierszach nie można pisać zbyt dosłownie, jednak tutaj chyba przydałoby się wyjaśnić kto łączy się dzieli i je- zdecydowanie podoba mi się fragment końcowy pozdrawiam

[Henryk VIII]

Wiersz ciekawy - sporo w nim racji, chyba każdy mógłby w nim znaleźć jakąś własną gorycz. Piszesz w 2 -giej zwrotce o niespokojnym dniu. Zobacz niżej, czy nie większej mocy nabrałby tekst, gdybyś uczynił wyraz " niespokojnego" wersem odrębnym - przynajmniej tak mi się zdaje ...
" przykładam czoło do zimnej ściany
dnia
niespokojnego

z boku na bok

zasypiasz po twojemu
znużona kołysaniem"

Ukłony
H8

[Michał76]

Eko - Ciekawa sugestia. Bardzo mi pomogłaś proponując "wniesienie światła" już w pierwszej części wiersza. Pozostawiłem jednak fragment "z jedzeniem nad gazetami" - dla mnie istotny.

Henryku VIII - Tak, tekst w ten sposób zdecydowanie nabiera większej mocy. Dzięki.

Dziękuję wszystkim za wizytę i pozdrawiam Was,

Michał LXXVI

[Fałszerz komunikatów]

zimnej ściany
dnia
niespokojnego - za dużo tych określników, bracie

[Gloinnen]

oni nad ciepłymi gazetami
łączą się i dzielą
a potem jedzą

Czy to jest wiersz o bezdomnych?