samospełnienie

[coobus]

 
jest bryłą
i jak bryłę unieść je próbuję
ocieplam wargi skute oszronioną bielą
sprawdzam dłutem
czy oczom da się prześwit przebić
rozszczelniam je dla światła
przenikam wśród szczelin
 
jest materią
stubarwną i trójwymiarową
ze strukturą atomów i plazmy rozmyciem
mgławicą zakręconą
opartą o niebyt
w której ogień i lawa
oznaczają życie
 
jest spokojem
świadomym własnej śmiertelności
w dorastaniu prawdziwe zimne w umieraniu
ma parapet z poduszką
w oknie co na zachód
jeszcze nie wygniecioną
jeszcze nie wygrzaną
 
jest płodnością co słońcu
odpłaciła kłosem
pokorą niepokornych
wolnością stóp bosych

[marta zoja]

samospełnienie jak uchwycenie za rękę, przeprowadza przez ścianę... na drugą stronę życia... zachwyca tajemnicą...

[eka]

Jest bryłą, materią, spokojem, płodnością i jak bryłę podmiot unieść je próbuje... samospełnienie w wielu cząstkach?
Unieść Poezję? Jej świadomość, słowa?
Wiersz jakby również o kobiecie spełnionej, ale mnie zatrzymałeś, Coby

[Leon Gutner]

Po raz kolejny bravo za wszystko - treść , formę, nastrój, klimat.
Nie zawodzisz Coobi .

Z uszanowaniem L.G.

[coobus]

marta, eka, Leo - dziękuję

[skaranie boskie]

Zadumane, interesujące, pouczające wręcz...
A najbardziej to:

ma parapet z poduszką
w oknie co na zachód
jeszcze nie wygniecioną
jeszcze nie wygrzaną

[anastazja]

jest płodnością co słońcu
odpłaciła kłosem
pokorą niepokornych
wolnością stóp bosych

Ta najbardziej - coobi

[em_]

Wiersz przepiękny

[coobus]

Skaranie, Ana, em_ - za Wasz udział w moim małym samospełnieniu. Z podziękowaniem

[EdwardSkwarcan]

"ocieplam wargi skute oszronioną bielą
sprawdzam dłutem
czy oczom da się prześwit przebić
rozszczelniam je dla światła
przenikam wśród szczelin"

Ten fragment wybrałem.
Dla mnie świetnie