odjazdy

[Redwood]

najlepsze podróże pociągiem to te nocnym kursem na dachu wagonu
nie z chęci posiadania wiatru lecz z twardości szyn
zatopionych w zbielałym oku konduktora rodzi się szaleństwo

przerdzewiałe ramiona peronów czekają na ostatnich pasażerów -
dziewczynki o blond włosach szukające swoich matek
gdzieś między podkładami

czasem jakaś iskra lub kamyk a może duch samobójcy
przypomni że nie warto przylegać do grawitacji
to tylko rozpiętość szlabanów każe się zatrzymać w połowie drogi
i zwinąć rozświetlone trakcje

wysiadam - zostawiam po sobie rozbitą butelkę
i podłożoną pod koła pięciogroszówkę którą płacę za bilet

[eka]

najlepsze podróże pociągiem to te nocnym kursem na dachu wagonu
nie z chęci posiadania wiatru lecz z twardości szyn
zatopionych w zbielałym oku konduktora rodzi się szaleństwo

Zaimki w1.wersie rozbijają wers, być może celowo, nie wiem, ale tak sobie myślę, że może warto byłoby: to te zastąpić;

najlepsze podróże pociągiem tylko nocnym kursem na dachu wagonu (?)

2.i 3. wers nie można by prościej o nieustępliwym w paranoi konduktorze bez serca?

przerdzewiałe ramiona peronów czekają na ostatnich pasażerów -
dziewczynki o blond włosach szukające swoich matek
gdzieś między podkładami

Ostatni pasażerowie - duchy, podoba mi się ten sposób obrazowania.

czasem jakaś iskra lub kamyk a może duch samobójcy
przypomni że nie warto przylegać do grawitacji
to tylko rozpiętość szlabanów każe się zatrzymać w połowie drogi
i zwinąć rozświetlone trakcje

Podróż - metaforycznie. I bardzo na tak. Życie, które zatrzymuje.

wysiadam - zostawiam po sobie rozbitą butelkę
i podłożoną pod koła pięciogroszówkę którą płacę za bilet


----------------------------------------
Wspomnienia pasażera na gapę, niestety ucieczka od faktu, że stać się nim bardzo trudno nic nie da. Według mnie oczywiście.
Pozdrawiam.

[Bożena]

Eka- dobrze podpowiada- mnie się wiersz podoba - po lekkiej korekcie będzie naprawdę dobrze- pozdrawiam

[Gloinnen]

Fantastyczny temat.

Odpowiem wierszem, który napisałam jakiś czas temu, bo wydaje mi się, że w pewnym sensie koresponduje on treściowo z Twoim tekstem.

Bocznica

Przerdzewiały skład rozminął się z czasem
w urojeniu. Każdy zły sen dokądś biegnie
i nie może zdążyć.
Zwrotnice zostały przestawione
na czarną godzinę.

Pod kołami trzeszczą kostki lodu, tężeją
kończyny. Noc do połowy pełna; Waldhimbeergeist
ściął krew. W probówkach, w grudach ziemi.

Leżała na tym nasypie. Narysowana
cieniami wagonów; kontury wypełnił deszcz.
zarosły pokrzywy.

Z zarośli wypadają
włosy, zęby, gwiazdy. Dźwięk budzika
to tylko element didaskaliów.

Ale przecież nie ma problemu.
Maszynista nadrobi spóźnienie.


Pozdrawiam,


Glo.