Jedwab(ne)

[Napoleon North]

twoja twarz
wpełzła w moje wnętrze
jak przebiśnieg w lodowatej
toni

została odparta
pierwsza ofensywa
płytki dotyk
wyszarpał kęs

dusza jest twoja

odsłoniłem kark
Brutusie !

Pamięć boli ale z czasem

[Alek Osiński]

twoja twarz
wpełzła w moje wnętrze
jak przebiśnieg w lodowatej
toni

została odparta
pierwsza ofensywa
płytki dotyk
wyszarpał kęs

dusza jest twoja

ta część jak dla mnie b. dobra
jest wiersz, którego ramię sięga
w głąb...

Pozdrawiam

[Gloinnen]

w lodowatej
toni

Ten urywek podniosłabym do rangi osobnego wersu - pomiędzy strofami pierwszą i drugą.

Miłość w tekście została opisana jako zawłaszczenie przez drugą osobę. Peel czuje się niczym terra incognita, bezbronna wobec przybysza z zewnątrz, który nią zawładnął i teraz postanowił się osiedlić. W wierszu drzemie jednak nieufność i przeczucie klęski, jakby z góry wiadomo było, że to uczucie nie skończy się happy endem, że prowadzi do zdrady, sprzeniewierzenia. Oddanie niesie ze sobą ryzyko, sielanka zwiastuje cierpienie. Adresat(ka) wiersza skłonny(a) jest raczej zabawić się peelem i swoją władzą, niż zrozumieć swoją rolę w jego życiu, wyjątkową przecież.

Pozdrawiam,


Glo.