muzykalny las

[EdwardSkwarcan]

wiatr rozhuśtał korony kołyszącym walcem
falują połyskując z listowia sukienki
i roztańczona zieleń w tysiącach odcieni
płynie w szumiącym rytmie muzykalnym lasem

słucham subtelnych szeptów zamyślony patrzę
słońce czaruje z góry milionem promieni
gdy wszyscy na tym balu zwiewnie roztańczeni
chciałoby się wraz z nimi leciutko na palce

buk wyciąga ramiona ku zalotnym brzozom
dąb z wdziękiem się pochyla do wysmukłych sosen
wiew otumanił jodły hen melodię niosą

wzmaga rytmy wodzirej z echem w tany poszedł
niczym młode dzierlatki leszczyny chichoczą
nawet mnie chciał zachęcić rozwichrzając włosy

[Leon Gutner]

Po raz drugi - z przyjemnością i na palcach z wiatrem

Z uszanowaniem L.G.

[skaranie boskie]

bardzo udany sonet.
Tradycyjny, włoski.
Chociaż do tradycji brakuje mu jednego. Już nie tylko porządnej, ale w ogóle interpunkcji.
Lepiej by się czytało i nie dawałbyś czytelnikowi zbyt wiele dowolności.
Ale to tylko szczegół, bo sonet dobry jest i basta.

[EdwardSkwarcan]

Kiedy nic nie wychodzi trzeba pisać na otarcie łez niemocy
Dziękuję za komentarze

[eka]

Cudne doznania obrazujesz, Ed
Sonet oceniłabym bardzo wysoko, gdyby nie żal o kształt/treść 2. strofy. Nie jest tak dobra jak pozostałe.
Pozdrawiam.
PS. Kocham wiatr buszujący w lesie.

[EdwardSkwarcan]

Dziękuję za zdanie