dystych konfesyjny

[jabberwocky]

Za nic mam zasady i za nic średniówkę
byleby mi rymy wychodziły równe.
Choć nie lekceważę nigdy dobrej rady
to za stary jestem i nie daję rady.
Poetyki reguły są dla mnie za trudne
siedmio czy też dziewięcio, a nawet trzynasto
zgłoskowiec napiszę nim wyjdę na miasto.
Tutaj strzelę setę, tam dziewkę poklepię,
ówdzie się bigosem hultajskim pokrzepię.
Zdążę przed północą wklepać rymowankę
ściskając Erato jak czułą kochankę.
Morfeusz mnie zmorzy, nic już nie napiszę,
rannej dotrwam zorzy chociaż ledwie dyszę.
Taka mnie na starość dopadła pieprzona
dokuczliwa przypadłość, gonić chcę Villona.
Niechaj mi wybaczą tu na Ósmym Piętrze,
chociaż osobaczą będę pisać jeszcze.

[skaranie boskie]

Pisz, pisz...
Nie obsobaczą.
Nie potępią, nie pochwalą...
Ba - nawet nie przeczytają.
Ale pisz, przecież musisz.

Czasami człowiek musi
inaczej się udusi...

A myślisz, [przecinek] że my to po jaki [piiii] wytykamy wszystkie niedociągnięcia, [piii piii piii piii]?
Po to, żebyś sobie przyswoił to wszystko, o czym piszesz, że olewasz.
Tako [przecinek] rzecze małpa!

[Leon Gutner]

Nie przepadam za klepaniem rymowanek - podobnych do tej .
Wiersz rymowany to coś więcej niż dokładna rymowanka z poprawną średniówką .
Ale jeśli i taka krzepi ?

Leona raczej nie

Z uszanowaniem L.G.