Pejzaż iluminowany słowami

[żakote]

Biel roziskrzona w słońcu tka przejrzystą szatę.

Światła i cienie, niemal płynnie sunące w głębię
samych siebie, prześlizgują się po lazurowym tle.

Gazowy neon, czyste niebo podkreślające ciszę,
rozciąga się do wielkości naturalnej.

Na radosnym grzebieniu fal, pienią się wody
rozgadane, które dojrzewają, lśnią i spadają.

Wkrótce wszystko ulegnie burzy - każda fala żyje śmiercią
poprzedniczki, kruchy jest pejzaż ich ślepej siły.

Słońce zasnęło i tylko ciała niebieskie, błyskające
w oddali - dopominają się o swoje nazwy.

[Alek Osiński]

Niezła impresja, ale ma pewne słabości w zapisie

rozgadane które dojrzewają lśnią i spadają

"które" - imo do usunięcia, zresztą lepiej wiersz brzmiałby
chyba z interpunkcją


końcówka też wydaje mi się "zaburzona"
osobiście wolę ją tak...

Wkrótce wszystko ulegnie burzy - każda fala żyje śmiercią
poprzedniczki kruchy jest pejzaż ich ślepej siły

Słońce zasnęło i tylko ciała niebieskie błyskające
w oddali dopominają się o swoje nazwy

Pozdrawiam

[żakote]

Twój zapis końcowy brzmi lepiej i skorzystam z niego.
"które" - zostawiam.
Dzięki za komentarz.
Pozdrawiam.

[Adela]

Migawka, która wciąż się czegoś dopomina. Ciekawy wiersz, obrazowy.
A.

[Henryk VIII]

Bardzo delikatnie naszkicowany obraz, wdzięcznie , z gracją - ulotność/ MIJANIE! objawia się w :" Wkrótce wszystko ulegnie burzy - każda fala żyje śmiercią" ; bardzo to do mnie przemawia. Pozdrawiam:)
H8

[eka]

(...)

Gazowy neon, czyste niebo podkreślające ciszę,
rozciąga się do wielkości naturalnej.

Na radosnym grzebieniu fal, pienią się wody
rozgadane, które dojrzewają, lśnią i spadają.

Wkrótce wszystko ulegnie burzy - każda fala żyje śmiercią
poprzedniczki, kruchy jest pejzaż ich ślepej siły.

Słońce zasnęło i tylko ciała niebieskie, błyskające
w oddali - dopominają się o swoje nazwy.

----------------------------
Piękna, żywa akwarela z refleksją.

Tylko wstęp... nie krzycz lekko wtopiony w wytartą konwencję.
Pozdrawiam.

[żakote]

Dziękuję Adelo i Henryku Ósmy za komentarze
eka, przeca nie krzycę i piknie dziękuję za pochwałę

[eka]

eka, przeca nie krzycę i piknie dziękuję za pochwałę

Dobrze pamiętam, tyś z gór?