shangri la la la

[eka]

Zdecydowanie Twój lepszy! Melodycznie i metaforycznie.
Stachura przegadał, ale brawa, że potrafił tak zainspirować Ciebie.

[pietrek]

Oj! Eka, aż tak dobrze to nie jest.
Stachura to Stachura, zjawisko, żywioł. Inna liga.
I nie przez kokieterię to piszę, tylko resztkami ocalałego rozumu.
Tym niemniej za życzliwość, tej nigdy za wiele.

[eka]

Ja tam o swój rozum jestem mega spokojna.

Wolę prozę Stachury, w niej lepiej Jego styl się sprawdza. No to może warto przytoczyć, dla porównania Jego Pieśń.
Oczywiście opinie mogą się różnić, ja pozostanę przy swojej.



Pieśń opiekuna ciała

Tak sądzę że pory roku dyktować zgięciem przegubów
to piękna wyśmienita taka umiejętność
my jej nie posiadamy (wiatr może ale my nie)
więc radzę: na południe wędrujemy milordzie

Zima milordzie zapowiada się nienasycona
nie starczy nam soków a źródło ich mają trawa i lato
zginiemy milordzie już teraz giniemy
więc bądź rozsądny raz jeden bądź rozsądny

Buty nasze milordzie piękne dawniej buty
do muzeum nie wątpię ale jakie to gniazda
to są łodzie milordzie dziurawe stare łodzie
co krok wpadamy w wir to wypadamy za burtę

Na południe wędrujemy milordzie na południe
tu nas wicher nie oszczędzi ani chrześcijaństwo
oni lenno mają strzeliste architektury
i sale wielkie gdzie spać nie wytrzymać bo mróz

Tyle tu futra milordzie fałszywych szynszyli mnogość
i po co nam mącić harmonię po co nam
nie zliczyłbyś a co dopiero w atakach szału skopał
i po co nam mącić dysharmonię po co nam

Zima jak mówią zapowiada się niepamiętna
nie starczy nam słoneczność na plecach i udach
zginiemy milordzie w tych wielkich salach lodowatość
a przecież możemy jeszcze dużo wędrować świętować

Na południu zmontujemy dolinę milordzie
małą dolinę gdzie trawa i soki boga traw
i trochę winnic na zboczach niedużo
i własna miłość milordzie nasza niepojęta

Edward Stachura


-----------------------------------

shangri la la la

starzejemy się milordzie

jednak starzejemy
włosy nam ze skroni policzków
znad ust

spływają lodowcami
studzącymi puls

mądrzejemy niemrawo

milordzie

oczy nasze zielone
od zamglonych snów
rozświetlają polarne zorze

drepczemy milordzie
uparcie drepczemy

do wodospadów
do źródeł
do wrót

a południe
za naszymi plecami
rozpala cienie skamlące

u stóp

[Alek Osiński]

Mi też bardziej się podoba utwór Pietrka. Trzeba jednak oddać Stachurze, że pisał w innych czasach, a co za tym idzie
z trochę inną świadomością estetyczną. Tak że nie wiem czy takie porównywanie wprost jest uprawnione, ale na pewno
to dobry przykład jak poezja potrafi ewoluować...

[pietrek]

podoba mi się koncepcja, że jestem...
...ewoulantem

[eka]

Mi też bardziej się podoba utwór Pietrka. Trzeba jednak oddać Stachurze, że pisał w innych czasach, a co za tym idzie
z trochę inną świadomością estetyczną. Tak że nie wiem czy takie porównywanie wprost jest uprawnione, ale na pewno
to dobry przykład jak poezja potrafi ewoluować...

Pietrek jest skupiony i celny, pięknie, rytmicznie trafia w sedno.