Antropomorficznie

[lczerwosz]

antropomorficzne

[Gorgiasz]

Wiesz, przyglądałem się raz, drugi, trzeci... Alem antropomorfizmu sie nie dopatsył.

[lczerwosz]

jest głowa, stopa, zaplecione ręce

[Fałszerz komunikatów]

Wymowny zawijas

[lczerwosz]

tak, tak, rozumiem.
aż ręce opadają

[Fałszerz komunikatów]

Nie, Ty wiesz...
Bez przesady, tak poza tym

[Mirek]

jest głowa, stopa, zaplecione ręce

taaaaaaaaaaak ... hm ... gapię się dłuższa chwilę i
ale nic to fajnie jest

[Patka]

Ja widzę jeszcze kolana (zgięte), brzuch (wypięty) i szyję (odchyloną). W dziwnej pozycji ten człowiek leży (siedzi?). W takiej bardzo niedbałej a la wszystko mi wisi, nic mi się nie chce.
Ale pewnie moja interpretacja jest do bani.

[lczerwosz]

Ja widzę jeszcze kolana (zgięte), brzuch (wypięty) i szyję (odchyloną). W dziwnej pozycji ten człowiek leży (siedzi?). W takiej bardzo niedbałej a la wszystko mi wisi, nic mi się nie chce.
Ale pewnie moja interpretacja jest do bani

Jest jak najbardziej prawidłowa. Rozpoznawanie elementów ludzkich jest naturalną naszą skłonnością, umiał to robić także człowiek pierwotny, co wiemy na podstawie zachowanego malarstwa np. jaskiniowego, gdzie sylwetki ludzkie (i zwierzęce) były bardzo uproszczone, a mimo to daje się odczytać nie tylko czynności ale i emocje. Wydaje się, że i zwierzęta reagują na uproszczone rysunki, zwłaszcza na twarz/pysk - gdy wyrażają agresję.
Ten rysunek to oczywiście schody - w pierwszym przybliżeniu. Dopasowanie elementów ludzkich następuje jakby w tle, w podświadomości. Często oglądanie bardzo szybkie takich rysunków, zwłaszcza przy widzeniu bocznym - niedokładnym, daje wrażenie istoty żywej. Następuje podświadoma synteza elementów na rysunku i wyobrażenie człowieka/zwierzęcia. To potencjalne zagrożenie, więc może ta cecha to atawizm.