kto oduczy mnie nieśmiertleności

[datura]

może ta
która strąca ze skał wpycha pod samochody
śmierć
choćby niedokończona
zatrzymana w pół drogi

będzie matkować

jej ciało nie pamięta
może tylko udawać i uczyć

[eka]

Tytuł tak dobry, że jest niesamowitą pointą.
Daturo, mam problem z przypisaniem właścicielki do ciała... ciało śmierci?
Wrócę.

[datura]

Eko, dziękuję bardzo za wizytę:))
Tak, ciało śmierci, ale oczywiście nie chcę narzucać interpretacji:)
A co ogólnie myślisz o wierszu?

[em_]

Całość mnie przekonuje, ale puenta najbardziej
pozdrawiam

[Fałszerz komunikatów]

Ciało śmierci hm...groteskowy obraz. I chyba nikt nie chciałby jej zobaczyć w filmowej, materialnej postaci.
Maksymalna personifikacja od pierwszego do ostatniego wersu.
Tak jak eka mam problem z jej cielesnością.
Wyobrażam sobie, że była ona kiedyś człowiekiem a teraz, jako inna forma istnienia, unicestwia ludzi...z miłości.
Najważniejsze, że bywa dla nas ludzka
Dziwny tekst.
I jeszcze tytuł - nieśmiertelność celowo została tu zmodyfikowana na nieśmierTLeność?

[datura]

em, cieszę się bardzo, że Ci się podoba:)

Fałszerzu, jak dla mnie to dobrze, ze dziwny:)
No i ta śmierć w wierszu nie musi być dosłownie rozumiana.

[Fałszerz komunikatów]

Może tu chodzić o to, że traumatyczne zdarzenie, które nazywamy końcem naszych marzeń, pewnych przyzwyczajeń, bądź tęsknot, ma sens.
Diabeł tkwi w tym "matkowaniu".

[datura]

a jakie masz z matkowaniem skojarzenia?

[Fałszerz komunikatów]

Właściwie to tylko z tymczasową opieką. Może i, poprzez podobieństwo brzmieniowe, z matnią
A co z tą nieśmiertlenością?

[datura]

to może zmienię w takim razie na

"będzie mi matką

ciało nie pamięta
może tylko udawać i uczyć


teraz zmienia się znaczenie i chyba jest bardziej spójnie, no i puenta chyba mniej ogranicza interpretacje , jak myślisz?

a z tą nieśmiertelność to chodzi o taką dziecinną wiarę i przekonanie, że jest się wiecznym, nieśmiertelnym, nieumiejętność uwierzenia w własną śmiertelność, a co za tym idzie niewykorzystywanie życia w pełni