odpowiedź

[jabberwocky]

Żywot swój pędzę dość swobodnie
i sam ustalam własne prawa.
Dbam aby było mi wygodnie
bo moje życie, moja sprawa.

Czuję się wolny jak mój pies,
biegam bez smyczy choć w obroży.
Potrafię zdobyć się na gest
gdy już przed Sądem stanę Bożym.

I kiedy Pan zapyta mnie
- czemu nie zdjąłeś swej obroży,
gdzie twoja smycz podziała się?
Odpowiem - cóż, wiedziałeś Boże...

[Leon Gutner]

Żywot swój pędzę dość swobodnie
i sam ustalam własne prawa.
Dbam aby było mi wygodnie
bo moje życie, moja sprawa.


I słusznie nawet jeśli mało poetycko


I kiedy Pan zapyta mnie
- czemu nie zdjąłeś swej obroży,
gdzie twoja smycz podziała się?
Odpowiem - cóż, wiedziałeś Boże...

Przeczytaj Jabb sam strofę powyżej - już nawet nie o to chodzi że powtarza się ten sam rym ( obroży ) co w poprzedniej ale czy to jest zapisane poetycko ?
Wybacz ale coś takiego jak - smycz podziała się - to sztambuchowa sprawka.

Nie gniewaj się ale wklejasz dużo na forum a im więcej wklejasz tym bardziej mam wrażenie niedopracowania i nieuwagi w zapisach. Mam nadzieję że nie chodzi o ilość. Każdy temat jest dobry do pisania ale nie każde pisanie zaspokaja potrzeby poetyckie tematu.

Z uszanowaniem L.G.

[skaranie boskie]

I kiedy Pan zapyta mnie
- czemu nie zdjąłeś swej obroży,
gdzie twoja smycz podziała się?
Odpowiem - cóż, wiedziałeś Boże...

A może trochę tu zmienić?
Jeśli o mnie chodzi - widziałbym to w konwencji żartu:

I kiedy przyjdzie sprawę zdać
o braku smyczy, czy obroży -
gdzie się, podziały, psia ich mać!?
Odpowiem - cóż, wiedziałeś Boże...