Brzeg

[Leon Gutner]

Zabierz ręce ucisz słowa
możesz noc przed nimi schować
gdy przypłyniesz tutaj do mnie
obiecuję
nie mieć wspomnień

nie brakuje mi niczego
gdy na drugim stoję brzegu
strach się lepi ale w listach
taka byłaś
oczywista

co wysłałaś to przecieka
przez ten ciężar na powiekach
potem lekko zmienia w koniec
wszystko
co i tak zatonie

spójrz łódź czeka tylko fali
nie ma
po coż mi się żalić
kiedy morzem dni są wszystkie
a brzeg morza
urwiskiem

[skaranie boskie]

A co to jest urywisko, Leonie?
Wiersz rozpoznawalny, w absolutnie leonowym stylu.
Zauważyłem, że od jakiegoś czasu uparcie grzęźniesz w tę formę.
Nie mówię, że jest zła, ale uwierz, kiedy otwieram twój kolejny wiersz, zastanawiam się, czy będę dalej czytał ten sam, co poprzednio, choć może będzie o czymś innym, czy jednak czymś zaskoczysz. Dawno nie zaskoczyłeś, a to nie jest dobry objaw.
Wracając do treści, to też swoista, jakże częsta u Ciebie, modlitwa do upragnionej Bogini.
Pomimo kamuflażu, jaki stanowi forma, wyłazi z wiersza niepoprawny romantyk. Ale to akurat żadna przygana. Lubię romantyczne wiersze.

[Leon Gutner]

Skaranie drogie - weny nie ma więc dwulatki się Leonowi wklejają.
Rozumiem zaskoczenie brakiem zaskoczenia i to w tym co na " nie " martwi mnie najbardziej ale zapewne jeszcze cię zaskoczę jak wena wróci.
Cieszę się ze mimo tematycznej nudy do której tak jestem przywiązany - wpadasz , czytasz i zaszczycasz mnie opiniami .

Z uszanowaniem L.G.

[misza]

Leo
Znalazłem się przy Twoim "brzegu".
I nie żałuję

[Leon Gutner]

Wielki to dla Leona zaszczyt gościć ciebie Miszko z dobrym słowem kielichem czerwonego po lekturze i bez żalu .

Z podziękowaniem L.G.

[eka]

Za ten rytm
Za malarskość obrazów przy lekturze
Za piękny smutek bohaterów wiersza

Te metryczne stopy masz w jednym paluszku, chciałabym tak zaśpiewać wierszem, Leo.

[coobus]

Powiedziano już wiele. A nawet pokazano (eka w swoim awatarze). Ja tylko przyklasnę. I podziękuję za spędzoną przy wierszu chwilę

[Henryk VIII]

WITAJ; PIĘKNE, PLASTYCZNE - ALE GORZKIE PEJZAŻE ROZPINASZ
Piszesz: "co wysłałaś to przecieka
przez ten ciężar na powiekach
potem lekko zmienia w koniec
wszystko
co i tak zatonie" - JEST TU I MELANCHOLIA, I JAKAŚ PODSKÓRNA ZGODA NA UTRATĘ...
Przystaję w smutnej zadumie...
H8

[Leon Gutner]

Ece za malarskość, rytm ,smutek i stopy
Coobiemu bo czas swój cenny poświęca wierszom Leona
Henrykowi - za przystanek w smutnej zadumie

Z podziękowaniem L.G.