Nie będę Penelopą

[Gloinnen]

"Musi więc Nas połączyć
To, że trzeba się rozstać (…)"
E. Dickinson

Sama łódź zbuduję, na której odpłyniesz. Nie zatrzymam
we włosach nawet wspomnień. Zabierz wszystkie
na czarną godzinę. Zniknij z lekkim sercem,
niechby i donikąd; nie mam prawa wiedzieć.

Skargi zacisnę w dłoniach, jak skalne okruchy,
ostre krawędzie przetną palce; to przyniesie ulgę.
Nigdy twoja. A jednak zgarnęłam zbyt wiele
ciepła, bez pytania. Wybacz.

Miłość miała być darem, nie kulą u nogi.
Odrzuć każdą minutę, po kolei, jak pestkę.
Co wydarzy się potem, nieważne, bo przecież
wystarczy, że fale zmyją żal z oddechu.

Niepotrzebnie do amfor wlewałam młode wino,
wiodąc na pokuszenie, a może ku zagładzie.
Niektóre słowa zbyt trudno udźwignąć;
gdy słodycz stanowi balast, lepsza słoność morza.

Droga widmo ciemnieje; każde z nas ma dzisiaj
swoją otchłań tam, gdzie się widnokrąg urywa.
Obiecuję nie czekać na szczęśliwy powrót.
Usta zasypię piaskiem, wrzącą studnię.

Więcej nie zobaczysz. Północny wiatr skruszy klify,
burze wsiąkną w nadbrzeże. Zwykłym prawem natury
zwyciężasz, odgryzając skrzydła. Patrz tylko przed siebie,
pomyśl; w rzeczy samej nigdy nie istniałam.


____________________
Glo.

[e_14scie]

a ja Ci dziękuję za ten wiersz, tak mi bliski treściowo.
Niewykluczone, że kilka słów można by obciąć bez szkody, ale biorę jaki jest.

[Gloinnen]

Dziękuję, Ewo. Na pewno można obciąć to i owo, ale zależało mi na stworzeniu określonej melodii, stąd może niektóre frazy trochę przegadane. Sama nie wiem. Natomiast jest dla mnie zawsze źródłem twórczej satysfakcji, gdy Czytelnik znajdzie w moich wierszydełkach coś dla siebie.

Pozdrawiam,


Glo.

[P.A.R.]

sama zbuduję łódź ...
wspomnienia we włosach, na czarną godzinę
lekkim sercem
skargi w dłoniach jak skalne okruchy
miłość kulą u nogi
wiodąc na pokuszenie
słodycz jak balast
swoja otchłań, szczęśliwy powrót
wrząca studnia - ktoś nie lubi dopełniaczy
o jezu
super strofy
gratuluję Glo

[Gloinnen]

"wrząca studnia"? A gdzie tu dopełniacz?

Odnoszę wrażenie, że wyśmiewasz się z wiersza.

Może i patetyczny ten wiersz, i melodramat i... (wpiszta co chceta)... Każdego widocznie dopadają określone stany ducha, które prowadzą do tego rodzaju pisania. Przepraszam.



Glo.

[P.A.R.]

gdzież bym śmiał się wyśmiewać
czytam sobie ino i za głowę się chytam ...
co "analizatorka" napisać jest w stanie

[Gloinnen]

"Analizatorka" też człowiek.

[P.A.R.]

"Analizatorka" też człowiek.

i czasem kobieta ...

[Gloinnen]

Świetnie się rozumiemy

[P.A.R.]

Świetnie się rozumiemy

jak tsunami z brzegiem ...