Loża na stu znakomitych ludzi

[Sede Vacante]

Kiedy mnie widzisz,
w loży dla
stu znakomitych ludzi,
na pewno nie chodzi o ciebie.
Bo wiesz, dziś - tylko o mnie
i pana, który wymyślił recepturę na
rozkoszne uchlanie.

Zapłaciłem cholernie dużo klepaków,
zbieranych od roku, żeby raz w roku,
nie chodziło o ciebie
i ciebie
i ciebie,
a tylko o mnie
i pana, który wymyślił recepturę na
rozkoszne uchlanie.

Oj, lubię cię, a nawet,
jeśli ci to pomoże,
pragnę, cokolwiek by to znaczyło.
Tak! Też uważam, że bez ciebie
nie ma udanego wieczoru.
Ale widzisz, ta loża mieści sto osób
tylko trzysta sześćdziesiąt cztery dni w roku.
Jest taki dzień w roku,
kiedy mieści tylko mnie
i pana, który wymyślił recepturę na
rozkoszne uchlanie.

A że akurat go tu nie ma, to
wierz mi,
dziś nie chodzi o ciebie
i ciebie
i ciebie...

Zapłaciłem za to cholernie dużo klepaków.

[eka]

Forma wiersza (monolog w stronę widowni i konkretnej dziewczyny) w zasadzie pozwala na użycie zwrotów podtrzymujących rozmowę (Bo wiesz), zaimkozę i powtórzenia, ale jest tego wszystkiego ciut w nadmiarze.
----
Interesująca pewność co do swojej racji, bardzo dobre użycie: loży, klepaków i pana.
Dobra charakterystyka peela i odbiorczyni też ( oczywiście jej tylko w pewnym zakresie).
Pozdrawiam z uśmiechem.

[Fałszerz komunikatów]

Oj, przesadziłeś trochę z zaimkami. Chyba, że to celowy zabieg. Tylko wiesz, mnie nieco drażni przy czytaniu.

[coobus]

Fajnie, Sede, że wróciłeś, bracie marnotrawny. I to wróciłeś w dobrym stylu. Pozdrawiam

[Sede Vacante]

Dziękuję za opinie.
Eka - powiem, że nie myślałem o dziewczynie, pisząc wiersz, a o ogóle - o wszystkich. Wszystkich.
Fałszerzu - dziękuję. Jakieś konkretne propozycje wycinek?
Coobus - witam!

[Tjereszkowa]

Podoba mi się obrazowanie i zastosowane rekwizyty, które powtarzane dają klimat desperacji i odcięcia peela.
A odnosząc się do komentarzy przedpiśców , mnie zaimki nie przeszkadzają. Nie, że w ogóle, bo zaimkoza, to bez wątpienia grzech główny, ale tu, zaimki podkrślają wydźwięk utworu - i jak dla mnie - stają się narzędziem poetyckiego wyrazu. Palcem wskazującym, którym peel podkreśla swój przekaz.
Świetny utwór - do zapamiętania.

[Sede Vacante]

Dziękuję ci bardzo!

[em_]

Świetne

[Henryk VIII]

Witaj,
ejże!, Sede, chyba możesz mnie wpisać na listę fanów. Wiesz znakomity. Piszesz:" Kiedy mnie widzisz,
w loży dla
stu znakomitych ludzi,
na pewno nie chodzi o ciebie.
Bo wiesz, dziś - tylko o mnie"
Broisz nieco w swych tekstach - nie jesteś pokorniutki jak puchata owieczka. Takich też trzeba tekstów ( pomiędzy innymi). Trafia do mnie twe twarde uderzenie pięścią - jestem na TAK!
H8

[Sede Vacante]

Dziękuję wszystkim! Bardzo mi miło.
Już dawno nie poddawałem się krytyce, więc długo pisałem "na ślepo". Straciłem rozeznanie, więc obawiałem się trochę.
Pamiętajcie jednak - cenię sobie każdą konstruktywną krytykę.