nie mów już nic ...

[P.A.R.]

nie mów już nic ...







to tylko słowa a tyle znaczeń
cierpki szept duszy wydarty ciału
więc ty mnie kochaj nawet gdy z płaczem
daję ci usta i całuj całuj

nim rąbkiem słońca sen nas odkryje
zdejmie z policzków nocy rumieńce
pragnę by moim było niczyje
powtarzać w kółko więcej chcę więcej

może zapomnę dlaczego za co
choć pod powieką groty ze szpilek
może dni całkiem brzasków nie stracą
kiedy mi kradniesz za chwilą chwilę



Łódź.22.04.2008.

[Gloinnen]

Po moim ostatnim wierszu aż nie uchodzi... analizować.
"szept duszy", "z płaczem daję ci usta"... "kradniesz za chwilą chwilę"...

Urocze.


Glo.

[P.A.R.]

to rymowany anachronizm Glo
możesz go zjechać, ile chcesz
rozpinam koszulę ...

[Gloinnen]

Hmmmm...

Można się sprzeczać, podobno najpiękniej się jednać

[P.A.R.]

podobno najpiękniej się jednać

zboczuś ...

[Gloinnen]

No a nie?

[P.A.R.]

ty mnie ja tobie
ile nie powiem
i tak zbereźnie
wersem wypełzniesz ...

[Gloinnen]

lubieżność płynie
z każdego słowa
aż strach pomyśleć
co będzie dalej
i jak się skończy
nasza rozmowa
więc niech się lepiej
nie kończy wcale

[P.A.R.]

no proszę glo długodystancowiec
to chyba gorsze niż spowiedź
więc z obawą że kołkiem mi stanie
odpychał będę twój talent ...

do słów i emocji
aż powiesz spocznij

[Gloinnen]

Lecz czy wystarczy emocji
by podjąć moje wyzwanie?
przecież nie powiem ci spocznij,
zanim na baczność nie stanie...