to było jak spacer po rozżarzonych węglach

[Redwood]

"nie szuka ratunku i ten, który kiedyś mocno wierzył,
że nie można bardziej być,
niż być dla kogoś,
zrozumiałym".
Izabela Trojanowska


najmniej jest ciebie o świcie,
kiedy wierze miast wrastają w bezpańskie niebo.

jakby smutniejsza o miejsca, w których zabrakło
nas lub odwagi by mówić wprost,
siedzisz na zimnym krawężniku. sama.
niby dziewczynka z zapałkami - jedna

od drugiej rozpalasz się coraz bardziej,
a ja wciąż nie umiem przyznać, że jestem tym chłopcem,
który pobrudził dłonie, tam gdzie spłonął nasz Rzym.

[eka]

"nie szuka ratunku i ten, który kiedyś mocno wierzył,
że nie można bardziej być,
niż być dla kogoś,
zrozumiałym".
Izabela Trojanowska


najmniej jest ciebie o świcie,
kiedy wierze miast wrastają w bezpańskie niebo.

jakby smutniejsza o miejsca, w których zabrakło
nas lub odwagi by mówić wprost,
siedzisz na zimnym krawężniku. sama.
niby dziewczynka z zapałkami - jedna [ą?]

od drugiej [-] rozpalasz się coraz bardziej,
a ja wciąż nie umiem przyznać, że jestem tym chłopcem,
który pobrudził dłonie, tam gdzie spłonął nasz Rzym.

[Tjereszkowa]

Pomijając miejsca, które zaznaczyła Eka (Leży Jerzy na wieży i nie wierzy, że na drugiej wieży leży drugi Jerzy), podoba mi się.
Jest klimatycznie, emocjonalnie. Czuć tęsknotę peela, a końcówka nieco wybija i zmusza do zastanowienia. Zdecydowanie na plus.

[Sede Vacante]

Wracam do tego wiersza z trzeci raz.
Świetna treść, bardzo mi się podoba. Staram się zmusić siebie do tego, by nie widzieć tej anarchii interpunkcyjnej, jaka tu jest zastosowana.
No, ale nie mogę, chyba jestem zbyt tradycyjny. Szkoda mi, bo naprawdę ciekawy obraz. Tylko ta samowola techniczna...

[Henryk VIII]

Witaj,
wiersz trafia do mnie - jest klimat; nieuchronność, brak, akcent bezdomności. Piszesz:" najmniej jest ciebie o świcie,
kiedy wierze miast wrastają w bezpańskie niebo.

jakby smutniejsza o miejsca, w których zabrakło
nas lub odwagi by mówić wprost,
siedzisz na zimnym krawężniku. sama." - świetne!
Jedno pytanie : na pewno ma być " wierze" ( a nie wieże w sensie wieżyce?)...
Ukłony
H8

[AS...]

pomijając błąd ortograficzny - bardzo dobry wiersz;
zyskałaś? zyskałeś? czytelnika
(niepotrzebne skreślić)

[em_]

Sam wiersz przekonuje,
choć te - wierze - trochę mniej..
Pozdrawiam

[she]

Wiersz płynie silną emocją. Syntetyzujesz sytuację za pomocą klarownego obrazu. Przed oczami mam tę dziewczynę. Pogorzelisko.

Podoba mi się niezmiernie.